Η κλοπή και η παράνομη κατοχή για πάνω από 220 χρόνια των γλυπτών του Παρθενώνα, που εμείς δεν ονομάζουμε Ελγίνεια γιατί ποτέ τα κλοπιμαία δεν μπορεί να έχουν την ονομασία του κλέφτη τους, και μιλάμε για ένα κακοποιό που δεν έχει τιμωρηθεί ποτέ.
Το 1802 εν μέσω τουρκικής κατοχής, ο τότε πρεσβευτής της Βρετανίας στην Oθωμανική Κωνσταντινούπολη λόρδος Έλγιν ( Ο Τόμας Μπρους, 7ος κόμης του Έλγιν το πλήρες όνομα) δωροδοκώντας Τούρκους αξιωματούχους σπάει κομμάτια της ζωοφόρου του Παρθενώνα, ενώ αφαιρεί μια Καρυάτιδα καθώς και μια κολώνα από το Ερέχθειο.
Για να πετύχει τον σκοπό του ο κακοποιός Έλγιν, χρησιμοποιεί λοστούς και πριόνια, ενώ στην διάρκεια της βίαιας αποκοπής τους πολλά γλυπτά και μετόπες πέφτουν και καταστρέφονται για πάντα.
Άγγλος αυτόπτης μάρτυς του εγκλήματος με οργανωτή τον ατιμώρητο κακοποιό Ελγίν περιγράφει τη σκηνή :“Είδαμε αυτό το υπέροχο γλυπτό να σηκώνεται από την θέση του ανάμεσα στα τρίγλυφα. Καθώς όμως οι εργάτες αγωνίζονταν να το κατεβάσουν στη γη, ένα τμήμα της λιθοδομής χαλάρωσε και έγινε χίλια κομμάτια. Μόλις το είδε αυτό ο δισδάρης (Τούρκος υπεύθυνος στο χώρο της Ακρόπολης) δεν μπόρεσε να συγκρατήσει την οργή του. Δακρυσμένος, φώναξε με έντονο ύφος :“Τέλος, Δεν πρόκειται να συγκατατεθώ σε περαιτέρω καταστροφή του ναού”.
Με λίγα λόγια εάν δεν υπήρχε ο Τούρκος, οι Άγγλοι κλέφτες θα είχαν βεβηλώσει μεγαλύτερο μέρος του ναού του Παρθενώνα. Σύμφωνα με πληροφορίες ο κακοποιός Έλγιν σκόπευε να μεταφέρει ολόκληρο το Ερέχθειο.
Τα μάρμαρα κοσμούσαν στην αρχή τον πύργο του κακοποιού στην Σκωτία, και μετά την χρεωκοπία του τα πούλησε στο Βρετανικό δημόσιο στην τιμή των 35.000 λιρών.
1938: Το Βρετανικό Μουσείο, που πλέον οικειοποιείται τον κλεμμένο ανεκτίμητο θησαυρό, μας μεταφέρει μέσω του τότε επικεφαλής της ομάδας καθαρισμού πως γινόταν η συντήρηση αυτών των αριστουργημάτων της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς : “Για να καθαρίσω μερικά από τα πιο βρόμικα σημεία, τα έτριβα με ένα αμβλύ χάλκινο εργαλείο. Ορισμένα από αυτά ήταν τόσο μαύρα από την βρωμιά, όσο και η σχάρα από το τζάκι. Δεν υπήρχε κίνδυνος από την ενέργεια αυτή, μια και ο χαλκός είναι πιο μαλακός από την πέτρα”. Σημειώνουμε ότι με αυτή την εξοργιστική πρακτική χάνονται για πάντα τα τελευταία ίχνη των αρχικών χρωμάτων που υπήρχαν στο μνημείο, με αποτέλεσμα να χάσουν την λάμψη τους γιατί βρίσκονταν σε λάθος χέρια, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα.
Ο απόγονος του κλέφτη κακοποιού λόρδου Έλγιν που έγινε και πρόεδρος μιας επιτροπής αποκατάστασης των μνημείων της Σκοτίας δίνει δύο συνεντεύξεις σε ελληνικά έντυπα όπου αποδεικνύει ότι είναι γνήσιος συνεχιστής του διάσημου προγόνου του, χωρίς να υποχρεώνεται να αναλάβει την ευθύνη των πράξεων του κακοποιού προγόνου του.
Αφού υποστηρίζει την γνωστή άποψη των Βρετανών ότι “ ..χάρη στο λόρδο Έλγιν τα μάρμαρα σώθηκαν”, όταν ο δημοσιογράφος τον ρωτά αν η δωροδοκία των τουρκικών αρχών κάνει νόμιμη την αγορά, αυτός χαρακτηρίζει την δωροδοκία “έθιμο” της εποχής… απαντά : “Αυτό ήταν το έθιμο της εποχής. Αυτή ήταν η μέθοδος που χρησιμοποιούσαν σε αυτή την περιοχή του κόσμου και ίσως χρησιμοποιούν ακόμη για να κάνουν μπίζνες”.
Μήπως προβληματίζεται όταν η ΟΥΝΕΣΚΟ μιλά για την επιστροφή τους :“Όχι ιδιαίτερα. Το μόνο που κάνουν είναι να συμβουλεύουν”. Χρειάζονται πολλές δημοσιογραφικές ερωτήσεις για να φανεί στο τέλος η γύμνια των επιχειρημάτων του, και η μόνη πραγματική διαχρονική βρετανική θέση :“Στην πραγματικότητα πιστεύω ότι έχετε εσείς δίκιο. Αλλά εμείς τα έχουμε, και εμείς θα τα κρατήσουμε" είπε κυνικά ο απόγονος του κλέφτη.
.jpg)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου