«Παρότι διαβεβαιώνει ότι δεν επιθυμεί ρήξη με τους δανειστές, οι μέχρι στιγμής κινήσεις του δείχνουν το αντίθετο», γράφει η WSJ, αναφερόμενη στην πολιτική του Αλ. Τσίπρα, εκτιμώντας ότι ένα γενναιόδωρο «κούρεμα» του χρέους δεν είναι εφικτό και ότι εν τέλει ο πιο ισχυρός αντίπαλος της Ελλάδας ενδέχεται να είναι η Ισπανία, όπου επίσης σημειώνεται άνοδος της ακροαριστεράς. Εκτιμά μάλιστα ότι δεν αποκλείεται η ευρωζώνη να προτιμήσει μια «ελληνική θυσία» προκειμένου να σώσει την Ισπανία.
«Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πρωθυπουργός για 48 μόλις ώρες και έχει κάνει λίγα για να στηρίξει την διαβεβαίωσή του, ότι θέλει να κρατήσει την χώρα στην ευρωζώνη. Με λίγες μόνο εβδομάδες περιθώριο για την επίτευξη συμφωνίας με τους δανειστές του επίσημου τομέα και στόχο την αποτροπή μιας οικονομικής κατάρρευσης, σχεδόν όλα όσα έχει πει και έχει πράξει, μοιάζουν υπολογισμένα με στόχο να εμβαθύνουν την ρήξη με τους πιστωτές της Ελλάδας» γράφει ο αρθρογράφος της Wall Street Journal, Σάιμον Νίξον.
Το δημοσίευμα αναφέρει ότι ορισμένοι υπουργοί Οικονομικών και άλλοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι της ευρωζώνης εκφράζουν τώρα μεγαλύτερη ανησυχία για την τύχη της ενιαίας νομισματικής ένωσης-περισσότερο απ' ότι κατά την χειρότερη περίοδο της κρίσης (2011-2012)- ενώ επισημαίνει ότι η ευρωζώνη αρχίζει να υιοθετεί πιο σκληρή στάση.
Ο αρθρογράφος, συμπληρώνει ότι η στρατηγική του Α. Τσίπρα φαίνεται να τον τοποθετεί επικεφαλής μιας ενορχηστρωμένης ευρωπαϊκής επίθεσης από κόμματα του αριστερού χώρου που τάσσονται κατά της λιτότητας και στρέφουν τα βέλη τους εναντίον της Γερμανίας «με την ελπίδα να απομονωθεί το Βερολίνο».
«Οι φιλοδοξίες του ίσως ενισχύθηκαν από την αναταραχή που έχει προκαλέσει η εκλογική του νίκη μεταξύ των μεγάλων αριστερών κομμάτων εξουσίας της Ευρώπης, που βλέπουν τα δικά τους ποσοστά να μειώνονται».
«Τα μεγάλα αυτά κόμματα βρίσκονται αντιμέτωπα με ένα δίλημμα στρατηγικής, καθώς παγιδευμένα μεταξύ του ριζοσπαστικού λαϊκισμού το Αλ. Τσίπρα και της δικής τους συναίνεσης στις πολιτικές της ευρωζώνης για την αντιμετώπιση της κρίσης, βλέπουν τη στήριξή τους μεταξύ των εκλογέων, να φθίνει συνεχώς», σημειώνει το δημοσίευμα.
Λάθος μηνύματα;
Στην συνέχεια προσθέτει ότι ο Α. Τσίπρας και ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών έχουν ήδη έρθει σε επαφή με τις αριστερές κυβερνήσεις σε Γαλλία και Ιταλία και τα πρώτα σημάδια δείχνουν πως υπάρχει πρόθεση συνεργασίας με τον νέο Έλληνα πρωθυπουργό.
«Οι συντηρητικές κυβερνήσεις από την άλλη, φοβούνται ότι η προθυμία της Αριστεράς για συμβιβασμό με την Αθήνα, μπορεί να στείλει τα λάθος μηνύματα στον Α. Τσίπρα. Στην πραγματικότητα, η ταλανιζόμενη mainstream Αριστερά δεν μπορεί να προσφέρει στον Έλληνα πρωθυπουργό την συμφωνία που επιδιώκει» γράφει η WSJ, υπογραμμίζοντας ότι υπάρχει έντονη αντίδραση στην προοπτική περαιτέρω ελάφρυνσης του χρέους, από τη στιγμή που η Ελλάδα ήδη απολαμβάνει ευνοϊκούς όρους αποπληρωμής.
«Μια περαιτέρω χαλάρωση αυτών των όρων είναι πιθανή, αλλά οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν είναι έτοιμες να φανούν γενναιόδωρες απέναντι στους Έλληνες φορολογούμενους, από την στιγμή που οι δικοί τους φορολογούμενοι δέχονται μεγάλες πιέσεις. Όσοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να γίνει σεβαστή η βούληση των Ελλήνων ψηφοφόρων, δεν θα πρέπει να ξεχνούν ότι και τα άλλα 18 μέλη της ευρωζώνης, έχουν δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις», τονίζει ο αρθρογράφος.
Πιο σκληρός αντίπαλος η Ισπανία
Εντός αυτού του πλαισίου, πέρα από το χρέος, ένα ακόμη εμπόδιο αναμένεται να αποδειχθούν οι πολυσυζητημένες μεταρρυθμίσεις. Κι εδώ, σύμφωνα με το δημοσίευμα, πιθανώς να υπάρξει μια αναπάντεχη εξέλιξη:
Ο πιο σκληρός αντίπαλος για την Ελλάδα, σε σχέση με την απαίτηση υλοποίησης των μεταρρυθμίσεων, ίσως εν τέλει να μην είναι ο «συνήθης ύποπτος» η Γερμανία, αλλά η Ισπανία, όπου και εκεί παρατηρείται η άνοδος του ακροαριστερού Podemos το οποίο κινείται στο ίδιο μήκος κύματος με τον ΣΥΡΙΖΑ.
H ισπανική κυβέρνηση πιστεύει ότι η αλλαγή που επετεύχθη στην οικονομική πορεία της χώρας- προβλέψεις για ανάπτυξη 3% το επόμενο έτος και μείωση του αριθμού των ανέργων- αποτελεί απόδειξη ότι ένα δυναμικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα είναι η μόνη διέξοδος από την κρίση.
Γι' αυτό η Ισπανία έχει ξεκαθαρίσει ότι μια νέα συμφωνία με τον Αλ. Τσίπρα θα πρέπει να εμπεριέχει δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις, τουλάχιστον το ίδιο σκληρές με αυτές του Α. Σαμαρά. Ο,τιδήποτε πιο «χαλαρό», θα συνιστούσε νίκη για τον Τσίπρα και θα ενίσχυε την στήριξη για το Podemos, γράφει η WSJ.
Η ευρωζώνη δεν θα είναι η πρώτη που θα υποχωρήσει
Συνεπώς η Μαδρίτη πιστεύει ότι θα ήταν προς το συμφέρον της ευρωζώνης να βγει από το ευρώ η Ελλάδα, παρά να ενισχυθεί η στήριξη για τους Ισπανούς ακροαριστερούς (κατά τις εκλογές που θα διεξαχθούν φέτος) και να τεθεί σε κίνδυνο η ανάκαμψη της χώρας, σύμφωνα με πηγή κοντά στην ισπανική κυβέρνηση που επικαλείται η WSJ.
Με άλλα λόγια, η ευρωζώνη μπορεί να χρειαστεί να «θυσιάσει» την Ελλάδα για να σωθεί η Ισπανία, υποστηρίζει ο αρθρογράφος, Σ. Νίξον και συμπληρώνει:
«Θα μπορούσε να προσυπογράψει ο Αλ. Τσίπρας τις μεταρρυθμίσεις που ξεκίνησε ο Α. Σαμαράς; Ποτέ δεν φάνηκε να υπάρχει πρόθεση για κάτι τέτοιο και μοιάζει ολοένα και πιο απίθανο, μετά τις κυβερνητικές αποφάσεις για αύξηση κατά 30% του κατώτατου μισθού και μπλόκο στις ιδιωτικοποιήσεις. Στην καλύτερη περίπτωση μας περιμένουν εβδομάδες διαμάχης (μεταξύ Ελλάδας και δανειστών). Ωστόσο, αν ο κ. Τσίπρας ποντάρει στο ότι η ευρωζώνη θα είναι αυτή που θα υποχωρήσει πρώτη, τότε κάνει σοβαρό λάθος».
Πηγή : ethnos.gr
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου