Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

Όλα λάθος στην υπόθεση Αντετοκούνμπο!



Ο Αντώνης Καλκαβούρας γράφει για τους λάθος χειρισμούς, από όλες τις πλευρές, στο θέμα της συμμετοχής του Γιάννη Αντετοκούνμπο στην εφετινή προσπάθεια της Εθνικής ομάδας. Η πρόκληση του Ευρωμπάσκετ χωρίς τον 22χρονο superstar των Μπακς.

Χρειάστηκε να φτάσουμε 13 μέρες πριν από το τζάμπολ της πρεμιέρας (31/08) με την Ισλανδία και να βιώσουμε την πιο «περίεργη» προετοιμασία των τελευταίων ετών, για διεθνή διοργάνωση, για να μάθουμε τελικά ότι η Εθνική ομάδα θα παραταχθεί στο Ελσίνκι, χωρίς το μεγαλύτερο αστέρι της. Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα στο στρατόπεδο της «επίσημης αγαπημένης», αυτό το καλοκαίρι πρέπει να είναι ίσως το πιο αλλόκοτο και ταπεινωτικό, απέναντι στην ίδια την ιστορία της ομάδας, που δόξασε ουκ ολίγες φορές τα ελληνικά χρώματα. Ας ελπίσουμε ότι η αλλαγή της εποχής – σε λίγες μέρες μπαίνουμε στο φθινόπωρο – δεν θα συμπαρασύρει και το αγωνιστικό πρόσωπο του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, στον «κατήφορο» στον οποίο βρίσκεται εδώ και μερικούς μήνες.

Να αρχίσουμε με τα breaking news που λένε και οι Αμερικανοί, που έχουν να κάνουν με την αποχώρηση του Γιάννη Αντετοκούνμπο από το «τρένο» που οδηγεί στο 40ο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν κάτι: δεν πιστεύω στα οργανωμένα σχέδια και στις συνωμοσίες, ειδικότερα στο 2017. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο πολυπροικισμένος Έλληνας forward ένιωθε κάποιες ενοχλήσεις και ότι είχε ερεθισμό στο γόνατο καθώς επίσης και ότι στο... άκουσμα αυτών των ενοχλήσεων, οι Μπακς πρέπει να του άσκησαν πολλή μεγαλύτερη πίεση απ' ότι πέρυσι το καλοκαίρι, όταν ακόμη δεν είχε υπογράψει το 4ετές εγγυημένο συμβόλαιο με το Μιλγουόκι, ύψους 100 εκατομμυρίων δολαρίων!  

Μην ξεχνάτε ότι ο «Greek Freak» είναι... όλος ο οργανισμός των «ελαφιών» και ο πρώτος παίκτης επιπέδου All-Star Game που είχε η ομάδα της Πολιτείας του Ουισκόνσιν, μετά από την φυγή του Ρέϊ Άλεν! Επίσης λάβετε υπ' όψιν ότι μόνο πέρυσι, οι Μπακς είδαν τον Κρις Μίντλετον να τραυματίζεται στην off-season και να χάνει όλη τη χρονιά, ενώ είχε μόλις υπογράψει 5ετές συμβόλαιο συνολικής αξίας 70 εκατομμυρίων $, ενώ λίγους μήνες αργότερα, έζησαν για 2η φορά μέσα σε 3 χρόνια, το σοκ της ρήξης χιαστού στο ίδιο γόνατο του Τζαμπάρι Πάρκερ, που θεωρείται το alter ego του Γιάννη, στην επιχείρηση των «ελαφιών» να αναρριχηθούν στην «ελίτ» του ΝΒΑ. Οπότε, αν ήταν κάπως ψυλλιασμένοι πέρυσι, φέτος, με όλα αυτά που πέρασαν, πρέπει να ζουν μέσα στην ανασφάλεια και σίγουρα η προσπάθειά τους να προστατεύσουν την περιουσία τους, κρίνεται θεμιτή.

Ωστόσο, έτσι όπως εξελίχθηκε η όλη υπόθεση, είναι φανερό ότι το τελευταίο διάστημα παίχτηκε ένα «θέατρο του παραλόγου» και οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν, σίγουρα δεν χαρακτηρίστηκαν από τον επαγγελματισμό και την διαφάνεια που επιτάσσει η αγωνιστική εκπροσώπηση μίας καταξιωμένης μπασκετικής χώρας σε ένα Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Δεν μπορώ να ξέρω τι σήμαινε η λέξη «ανάσταση» που «τιτίβισε» ο Γιάννης το πρωί κι αν εξέφραζε τον συναισθηματικό του κόσμο, ωστόσο, από την ανακοίνωση που ακολούθησε και με την οποία έθεσε εαυτόν εκτός ομάδας, δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς, ότι πέρασε δύσκολες μέρες... 

Γνωρίζω καλά τον άσο των Μπακς και μπορώ να διαβεβαιώσω όσο λίγοι, την αυθεντική του αγάπη του για την Εθνική ομάδα, την επιθυμία του να την «οδηγήσει» ψηλά και να κατανοήσω την δύσκολη θέση στην οποία βρέθηκε όλον αυτό τον καιρό. Αυτό όμως, δεν σημαίνει ότι χειρίστηκε σωστά το θέμα, όσον αφορά κυρίως στον τρόπο που επέλεξε, να δημοσιοποιήσει την απόφασή του να κατέβει – λόγω ενοχλήσεων στο γόνατο - από το «τρένο» για την πρωτεύουσα της Φινλανδίας.

Καλώς ή κακώς, κανένας δεν είναι πάνω από την Εθνική ομάδα... Ούτε ο Γκάλης, ούτε ο Φασούλας, ούτε ο Παπαλουκάς, πόσω μάλλον ούτε ο Αντετοκούνμπο. Εκτιμώ ότι ο Γιάννης έπρεπε να επιστρέψει στην Αθήνα κι αύριο το απόγευμα να πάει στην προπόνηση για να μιλήσει με τον πρόεδρο της ΕΟΚ, τον ομοσπονδιακό προπονητή και τους συμπαίκτες του. Να τους ανακοινώσει την απόφασή του δια ζώσης, κοιτώντας τους στα μάτια και μαζί με την ομοσπονδία, να συναποφασίσουν πως θα χειριστούν το θέμα επικοινωνιακά. Δεν πιστεύω ότι δεν σέβεται τους ανθρώπους με τους οποίους ήταν μαζί τις τελευταίες 20 μέρες, από το πρωί έως το βράδυ κι έκαναν από κοινού όνειρα για ένα μετάλλιο...

Παρ' όλα αυτά, η εικόνα που μας μεταφέρθηκε από την «Copper Box Arena» όταν ο υπεύθυνος Τύπου της Εθνικής ομάδας μετέφερε εμβρόντητος τα άσχημα νέα στους διεθνείς που είχαν βγει για το προ-ζέσταμα και τον Κώστα Μίσσα, παραπέμπει σε έλλειψη σεβασμού. Δεν ανακοινώνεις από τα social media κάτι τόσο σοβαρό, που θα έχει αντίκτυπο σε μία προσπάθεια που είναι εν πολλοίς στηριγμένη πάνω σου... Η «επίσημη αγαπημένη» πέρα από θεσμός, είναι πάνω απ' όλα οικογένεια. Γι' αυτό τέτοιου είδους ζητήματα πρέπει πρώτα να λύνονται εν οίκω και μετά να βγαίνουν έξω από το «σπίτι». 

Εδώ όμως, έρχεται να «κουμπώσει» το γαϊτανάκι των πολλαπλών ευθυνών και των ερασιτεχνικών κινήσεων που διέπουν κατ' αρχήν τη νοοτροπία της ομοσπονδίας και κατ' επέκταση τους χειρισμούς της, με φόντο την προετοιμασία της Εθνικής ομάδας. Τα ερωτήματα είναι ατελείωτα και πραγματικά προκαλούν έκπληξη και καταδεικνύουν την παντελή έλλειψη σχεδιασμού.

Που ακούστηκε να ειρωνεύεται ο πρόεδρος της ΕΟΚ τους δημοσιογράφους όταν ένα μήνα πριν την έναρξη της προετοιμασίας, ρωτούν με ανήσυχο πνεύμα, πότε θα αποκτήσει η Εθνική ομάδα προπονητή;

Πως γίνεται να περιμένει η ομοσπονδία τη λύση του συμβολαίου του Δημήτρη Πρίφτη με τον Άρη, για να του μιλήσει επίσημα και να έχουμε φτάσει στα τέλη Ιουνίου, χωρίς να έχουμε προπονητή, πόσω μάλλον να μην έχει ανακοινωθεί η λίστα των διεθνών;

Πως γίνεται να ενημερώνονται οι παίκτες από τους ιθύνοντες της ομοσπονδίας ότι θα προσκληθούν στην Εθνική ομάδα, χωρίς ακόμη να έχει επιλεγεί ο προπονητής;

Πως γίνεται να χάνει ο Καλάθης σχεδόν όλες τις προπονήσεις στο Καρπενήσι και να μην ανοίγει μύτη, ενώ πριν από 7 χρόνια για ένα ανάλογο αίτημα, τερματίστηκε η καριέρα του μεγάλου Θοδωρή Παπαλουκά;

Πως γίνεται να καλείται ο Ζακ Όγκαστ, χωρίς να του έχει μιλήσει ποτέ ο προπονητής (μόνο μέσω email!) και λίγες μέρες πριν την έναρξη της προετοιμασίας, να μοιράζεται επίσημη ενημέρωση ότι ο παίκτης δεν θα έρθει λόγω ενός τυπικού προβλήματος με την έκδοση του διαβατηρίου του;

Πως γίνεται να αγνοεί επί μέρες την Εθνική ομάδα ο Κουφός και να βγαίνει ανακοίνωση ότι «ο Κώστας δεν θα είναι φέτος μαζί μας»;

Πως είναι δυνατόν να ζητάει ο Τάϊλερ Ντόρσεϊ εγγυήσεις για τον ρόλο και τον χρόνο συμμετοχής του (και όχι μόνο) και στην ανακοίνωση της ΕΟΚ, να γίνεται λόγος για δικαιολογημένη απουσία λόγω των υποχρεώσεων του ΝΒΑ και να ανανεώνεται το ραντεβού για την επόμενη χρονιά;

Το σημαντικότερο: Πως είναι δυνατόν να γίνεται δεκτό το αίτημα του Αντετοκούνμπο για συμμετοχή σε μία χορηγική υποχρέωση (με ταξίδι 5 ημερών στην Κίνα), δύο εβδομάδες πριν από το τζάμπολ του Ευρωμπάσκετ, χωρίς αυτό να έχει ανακοινωθεί στους υπόλοιπους παίκτες από το ξεκίνημα της προετοιμασίας; Και μιλάμε για μία συζήτηση που έχει γίνει προ μηνών μεταξύ της ομοσπονδίας και των εκπροσώπων του παίκτη...

Όταν η μητέρα αφήσει το παιδί να φάει μία ολόκληρη τούρτα και δεν του υποδείξει ότι μπορεί να φάει μέχρι ένα κομμάτι, ποιος φταίει για την μετέπειτα επαφή του με την παχυσαρκία; Κάτι τέτοιο ισχύει και στην περίπτωση του Αντετοκούνμπο. Πως είναι δυνατόν η ομοσπονδία να αφήσει να συμβεί κάτι τέτοιο; Επαναλαμβάνω ότι ο Γιάννης αγαπάει την Εθνική ομάδα, αλλά όταν δεν του απαγορεύσεις να κάνει κάτι αντιδεοντολογικό, που θα του αποφέρει και χρήματα, γιατί να μην το κάνει;


Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, σας θυμίζω ότι το 1992, παραμονές του προολυμπιακού τουρνουά της Μούρθια, το αίτημα του τεράστιου Νίκου Γκάλη για μεγαλύτερη άδεια από την προετοιμασία, προκάλεσε τον άδοξο τερματισμό της καριέρας του με τη γαλανόλευκη «φανέλα, μέσω ανακοίνωσης της ομοσπονδίας που τόνιζε ότι κανείς δεν βάζει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα. Το 1994, παραμονές του Μουντομπάσκετ του Καναδά, η αντίδραση του τότε ομοσπονδιακού προπονητή Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου να θέσει ζήτημα αποχώρησής του από τον πάγκο αν δεν τιμωρούνταν ο Παναγιώτης Φασούλας (ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη στο ρεπό του), προκάλεσε την αποπομπή του από την τεχνική ηγεσία.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Γιάννης είναι άπειρος και δεν έχει ακόμη το ειδικό βάρος, ούτε έχει διαμορφώσει τον χαρακτήρα για να χειριστεί τόσο σοβαρά θέματα. Η τεράστια παράλειψη (μία ακόμη) της ομοσπονδίας, είναι ότι δεν έχει πλαισιώσει την Εθνική ανδρών με μία προσωπικότητα (ένας Φασούλας, ένας Διαμαντίδης, ένας Ρεντζιάς, ένας Τσαρτσαρής) που... been there done that, εκπέμπει κύρος και μπορεί να μιλήσει στους διεθνείς στη γλώσσα του και το κυριότερο, όλοι να τον σεβαστούν σαν πρόσωπο και να τον ακούσουν. Αυτά για την ώρα μετά από τις καταιγιστικές εξελίξεις με την οριστική πλέον απουσία του «Greek Freak» από το 40ο Eurobasket, που «επισκίασαν» τη 2η νίκη φιλική νίκη  (84-80) της Ελλάδας επί της Μεγάλης Βρετανίας, 12 μέρες πριν το τζάμπολ του εναρκτήριου αγώνα με την Ισλανδία. 

Ο αγωνιστικός αμυντικός ανήφορος της Εθνικής

Όπως καταλαβαίνετε, λόγω της προτεραιότητας του ρεπορτάζ δεν κατάφερα να παρακολουθήσω προσεκτικά το δεύτερο φιλικό παιχνίδι με τους Βρετανούς. Είναι όμως ξεκάθαρο ότι αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα στην άμυνα, με αποκορύφωμα τις αμυντικές περιστροφές και την αντιμετώπιση του pick'n'roll. Για ένα ακόμη ματς κόντρα σε αθλητικά κορμιά χάσαμε 9 αμυντικά ριμπάουντ.  Στην επίθεση, παρουσιάσαμε καλύτερο πρόσωπο στο set παιχνίδι, επιχειρήσαμε να τρέξουμε και τα καταφέραμε αρκετά ικανοποιητικά, ωστόσο, φάνηκε ότι χρειαζόμαστε ακόμη αρκετή δουλειά και η προσθήκη των Μπουρούση, Πρίντεζη και Παπαπέτρου θα δώσει επιπλέον λύσεις στον Κώστα Μίσσα, για τα τρία φιλικά παιχνίδια που απομένουν και τα οποία θα έχουν τον υψηλότερο βαθμό δυσκολίας και θα αποτελέσουν την πρόβα τζενεράλε για την εικόνα που θα παρουσιάσουμε στις επίσημες αναμετρήσεις.

Υ.Γ.1: Ο όμιλος του Ελσίνκι είναι δύσκολος και πλέον γίνεται ακόμη δυσκολότερος. Παρ' όλα αυτά, κατά ένα περίεργο τρόπο, θεωρώ ότι η αποχώρηση του Αντετοκούνμπο από την εφετινή προσπάθεια της Εθνικής ομάδας, θα χαλυβδώσει και θα απελευθερώσει τους υπόλοιπους διεθνείς και το προαίσθημα που έχω για το τελικό αποτέλεσμα, είναι θετικό.

Υ.Γ.2: Με δεδομένο ότι το επόμενο καλοκαίρι δεν υπάρχουν αγωνιστικές υποχρεώσεις για τις Εθνικές ομάδες και στα προκριματικά του Παγκοσμίου πρωταθλήματος της Κίνας (2019), δεν μπορούν να συμμετάσχουν οι παίκτες του ΝΒΑ, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα ξαναφορέσει την γαλανόλευκη φανέλα σε δύο χρόνια, εάν κι εφόσον έχουμε προκριθεί στην τελική φάση. Κάτι όχι και τόσο σίγουρο, από τη στιγμή που η «επίσημη αγαπημένη» θα δώσει τα περισσότερα παιχνίδια πρόκρισης χωρίς τους (9) διεθνείς παίκτες του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Το μέλλον μόνο ευοίωνο δεν προδιαγράφεται...

Υ.Γ.3: Θερμά συλλυπητήρια στον Βασίλη Γεραγωτέλη και την οικογένειά του για την απώλεια του δικού τους ανθρώπου. Πολύ δύσκολο βράδυ για την Εθνική ομάδα... 


Αντώνης Καλκαβούρας
gazzetta.gr


0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου