Αντί να ντρέπεται ο αμετανόητος ακροαριστερός Παρασκευόπουλος μιλάει για κιτρινισμό

Έχει γεμίσει την κοινωνία με ανασφάλεια η κυβέρνηση της ακροαριστεράς που για να ικανοποιήσει τα αιτήματα των συντρόφων της τρομοκρατών και αντιεξουσιαστών, εξυπηρετούν με τις ανεξέλεγκτες αποφυλακίσεις και σκληρούς κακοποιούς σε βάρος των πολιτών.

Έχουν κάνει τις φυλακές και τις ποινές φυλάκισης ακόμα και 10 ετών για βαριά αδικήματα, διακοπές λίγων ημερών με αποτέλεσμα να μην φοβούνται να διαπράττουν κάθε είδους εγκλήματα οι κακοποιοί να να αποθρασύνεται η δράση των αντιεξουσιαστών.

Το θράσος του Παρασκευόπουλου ήταν να βγάλει γραπτή δήλωση,  με τίτλο «ο κιτρινισμός επαναλαμβάνεται», αντί να ζητήσει συγνώμη από την κοινωνία και να βάλει πλάτη για να καταργηθεί ο νόμος έγκλημα που έφερε ο ίδιος και εκμεταλλεύεται στο έπακρον ο Κοντονής.

Η κατάπτυστη και προκλητική δήλωση του ακροαριστερού Παρασκευόπουλου : 

«Όταν τελεστεί ένα έγκλημα που συγκινεί την κοινή γνώμη, ή εκδοθεί μια εντυπωσιακή ποινική απόφαση στο φιλικό προς την αντιπολίτευση Τύπο συχνά εμφανίζεται μια ακολουθία αντιδράσεων:

Α) Ένα δύο «πρωτοπόρα» έντυπα ανακαλύπτουν μια σχέση με τον «νόμο Παρασκευόπουλου». Άλλα φιλικά τους σπεύδουν να αναπαραγάγουν την «είδηση» και τους βαρύγδουπους τίτλους.

Β) Αν η συγκεκριμένη συσχέτιση μοιάζει αδύνατη, αναζητείται μια σύνδεση με άλλον νόμο της ίδιας περιόδου.

Γ) Ένας δύο αρθρογράφοι, συνήθως οι ίδιοι, θα εξηγήσουν «επιστημονικότατα» ότι το πρόβλημα αποκλείεται να συνδέεται με κάτι άλλο πέρα από τον αποδιοπομπαίο τράγο. Από τα άρθρα αυτά απουσιάζουν τελείως τα δεδομένα, π.χ. στατιστικά ή και νομολογιακά του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Δ) Στα κοινωνικά δίκτυα, αλλά και εξατομικευμένα, εξαπολύονται στερεότυπα μηνύματα με ύβρεις και απειλές κατά του στιγματιζόμενου.

Στον ίδιο χρόνο αποσιωπώνται:  

Κείμενα με αντεπιχειρηματολογία. Όταν αυτά δημοσιεύονται σε «εκτός γραμμής» μέσα δεν αναπαράγονται.

Αν ο στιγματιζόμενος δεχθεί πλήγματα («δυναμική επίσκεψη» του Ρουβίκωνα, ρίψεις μολότοφ ή κόκκινης μπογιάς στην πόρτα του γραφείου του), αυτά αμέσως ξεχνιούνται.

Αν ο στόχος είχε ζητήσει στο παρελθόν πειθαρχικές διώξεις λειτουργών, που χειρίστηκαν υποθέσεις ιδιοκτητών συγκεκριμένων Μέσων Ενημέρωσης, αυτό καλώς δεν ενδιαφέρει και δεν αναφέρεται.