Τετάρτη 26 Ιουνίου 2019

Συνέντευξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στον Ant1, στην εκπομπή «The 2night show» και τον Γρηγόρη Αρναούτογλου



ΜΟΥΣΙΚΗ : Guns n’ roses, Sweet child o’ mine 
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Πολύ καλοί. 
Γ. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ: Καλωσήρθατε.  
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ.  
Γ. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ: Δύσκολο τραγούδι και, η αλήθεια είναι ότι, πληροφορίες λένε πως το έχετε στο κινητό κ. Μητσοτάκη, όταν σας παίρνουν τηλέφωνα ακούγεται αυτός ο ήχος.   
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Στο κινητό έχω το Paradise city των Guns n Roses. 
Γ. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ: Αμάν λάθος τραγούδι μάθαμε!  
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Αλλά αυτό είναι ακόμα πιο αγαπημένο μου. 1989 όταν ήμουν τριτοετής  στην Αμερική.   
Γ. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ: Τους έχετε δει από κοντά; 
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν τους είδα ποτέ από κοντά, δυστυχώς, και είναι κρίμα γιατί ήταν μια από τις τελευταίες πολύ μεγάλες μπάντες της ροκ.
Γ. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ: Σας άκουσα όταν ήρθατε μέσα, που ρωτήσατε για τον κιθαρίστα, και το είδατε έτσι με ένα παράπονο στο μάτι σας. Δεν παίζετε κάποιο μουσικό όργανο;   
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δυστυχώς, όχι, θα ήθελα πάρα πολύ, αλλά δεν ασχολήθηκα μικρός και δεν νομίζω ότι έχω τον χρόνο τώρα. 
Γ. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ: Δεν ήσασταν ποτέ δηλαδή ο έφηβος που με μια κιθάρα σαγήνευσε μια γυναίκα.   
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Όχι. 
Γ. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ: Το έκαναν άλλοι για εσάς.   
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν ξέρω, πάντως είχαμε έναν ντράμερ στην παρέα. Μέχρι εκεί φτάσαμε.  
Γ. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ: Θέλω, καταρχάς, να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ προσωπικά. Και αυτό δεν έχει να κάνει καθόλου με πολιτική ιδιότητα, ούτε με πολιτικό λόγο. Γιατί; Έχουν έρθει πολλοί πολιτικοί εδώ και έχουν καθίσει στην καρέκλα που βρίσκεστε τώρα. Κανένας αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης, ούτε κάποιος που μελλοντικά μπορεί να γίνει πρωθυπουργός. Και μου επιτρέπετε το μπορεί, γιατί πρέπει να είμαι απόλυτος και τίμιος, δεν θα είμαι εγώ ο προφήτης. 
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Καλά κάνεις και το λες, μιλάμε στον ενικό.   
Γ. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ: Όχι, δεν μπορώ να σας μιλάω στον ενικό.  
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Ωραία, τότε μιλάμε στον πληθυντικό για να έχουμε ίσους κανόνες μεταχείρισης.  
Γ. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ: Εγώ δεν μπορώ, εσείς μιλήστε μου όπως θέλετε. Δεν μπορώ, δεν μου βγαίνει.   
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Δεν εννοείται καμία προεξόφληση του εκλογικού αποτελέσματος, οπότε το λέτε πολύ καλά.  
Γ. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ: Βεβαίως. Θέλω να πω ότι, κάνω αυτή τη δουλειά σχεδόν 30 χρόνια, και κάτι που πασχίζω είναι ότι υπήρξε μια κατάσταση με την πολιτική στην Ελλάδα να είναι όλοι μέσα στη σοβαροφάνεια -αφήνω τη σοβαρότητα, γιατί φαίνεται ποιος είναι ο σοβαρός ή ο σοβαροφανής- και είχα ανάγκη λίγο να δούμε τους πολιτικούς κάπως διαφορετικά. Και ξεκινάτε εσείς αυτό το όνειρό μου, σήμερα, να έρθει ένας πολιτικός της δικής σας κλίμακας, και επιτέλους σε ένα late night show. Κάτι που το βλέπουμε παγκοσμίως, να πηγαίνουν παντού, και στην Ελλάδα δεν ερχόταν κανείς. 
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Καταρχάς, είναι χαρά μου που είμαι μαζί σας, είναι μια εξαιρετική εκπομπή, διαφορετική από τις συνηθισμένες -συνηθισμένες τουλάχιστον ως προς την αντίληψη του Έλληνα τηλεθεατή για το τι περιμένει να δει από τον πολιτικό. Σωστά το είπατε, στην Αμερική δεν νοείται υποψήφιος Πρόεδρος ή και εν ενεργεία Πρόεδρος, να μην περάσει από κάποια  late night εκπομπή και πιστεύω ότι είναι και πολύ χρήσιμο - αυτό εξαρτάται και από εσάς βέβαια- να γίνουν κουβέντες που να δείχνουν και άλλες πτυχές ενός πολιτικού, που πηγαίνουν πέρα από τα τρέχοντα ζητήματα της επικαιρότητας.  
Γ. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ: Θα προσπαθήσω να αποφύγω τις πολιτικές κουβέντες σήμερα, γιατί κάπως αλλιώς θέλω να σας γνωρίσω και να σας γνωρίσει και ο κόσμος, αλλά αυτή η ερώτηση μου βγαίνει γιατί είμαι ένας άνθρωπος που ασχολείται με τα πολιτικά όλη μου τη ζωή. Τι συνέβη στην Ελλάδα -αφήνω την κρίση- και υπήρξε τέτοια απαξίωση με τους πολιτικούς. Πείτε μου δηλαδή πού έγινε το λάθος; Ακούσαμε τόσα πολλά χρόνια, όλα αυτά που συνέβαιναν. Υπήρξε μια φάση πλέον να λέμε, πολιτικός βουλευτής, έλα μωρέ τώρα, έλα μωρέ τώρα, έλα μωρέ τώρα. Έγινε κάτι στραβό, κάθομαι και το λέω πολλές φορές: όποιος δεν πάει να ψηφίσει -γιατί πέφτει και μέσα στο καλοκαίρι τώρα- δεν έχει κανένα δικαίωμα να  μιλήσει για τίποτα που θα συμβεί στην Ελλάδα.  
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Σε αυτό θα συμφωνήσω. Γιατί τις τύχες μας τις διαμορφώνουμε όλοι. Και παρότι οι εκλογές πέφτουν 7 Ιουλίου, αν μπορώ να κάνω μια πολιτική έκκληση, είναι η έκκληση της συμμετοχής ειδικά στα νέα παιδιά, μπορούν πρώτα να ψηφίσουν και μετά να πάνε για μπάνιο, μπορεί πρώτα να πάνε για μπάνιο και μετά να ψηφίσουν, μέχρι τις 7 είναι ανοιχτές οι κάλπες, αλλά οφείλουν να συνδιαμορφώσουν το μέλλον τους. Και να πω και κάτι; Ακούω και εγώ αυτή την κριτική. Σε ένα βαθμό είναι δικαιολογημένη, διότι υπήρχε μια συνολική απογοήτευση από τους πολιτικούς διότι απέτυχαν να διαχειριστούν μια τεράστια κρίση που προκάλεσε πάρα πολύ πόνο σε πάρα πολύ κόσμο. Και νομίζω ότι υπήρχε και μια διπλή απαξίωση σε σχέση με πολλά ψέματα τα οποία ειπώθηκαν. Διότι, σε έναν πολιτικό μπορεί κάποιος να συγχωρέσει ότι δεν κατάφερε να πετύχει αυτό το οποίο ήθελε. Αυτό το οποίο για εμένα, όμως, είναι ασυγχώρητο είναι η έλλειψη θάρρους και πολιτικής ειλικρίνειας. Να λες τα πράγματα όπως τα πιστεύεις, να μην εξαπατάς τους πολίτες και να κρίνεσαι για αυτά τα οποία λες και κάνεις. Είχαμε πολλά παραδείγματα, από όλους θα έλεγα τους πολιτικούς χώρους, πολιτικών που υπερέβαλαν. Νομίζω βέβαια ότι αυτό που ζήσαμε τα τελευταία 4 χρόνια το τελίκιασε, για να χρησιμοποιήσω μια φράση πιο νεανική, με το ψέμα και τον λαϊκισμό. Και θεωρώ ότι έχω μια μεγάλη ευθύνη να βοηθήσω, να συνεισφέρω -δεν είναι δουλειά που μπορώ να την κάνω μόνος μου- στο να ανακτηθεί το κύρος της πολιτικής και η χαμένη αξιοπιστία της. Διότι τελικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλοι μαζί ζούμε σε αυτήν την χώρα και όλοι μαζί θα προχωρήσουμε ή όλοι μαζί θα οπισθοχωρήσουμε.                   
Γ. ΑΡΝΑΟΥΤΟΓΛΟΥ: Όλοι μαζί είμαστε πάνω σε αυτό το πλοίο. 
Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: Το πλοίο είναι ένα, δυστυχώς πολλοί το εγκατέλειψαν και έφυγαν στο εξωτερικό αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. Και αυτή είναι μια ακόμα πρόκληση, πώς  κάποια από τα παιδιά τα οποία έφυγαν θα ΄χουν την επιλογή, τουλάχιστον, να γυρίσουν πίσω -γιατί εγώ σέβομαι απόλυτα την επιλογή κάποιου να ζήσει όπου θέλει. Στο κάτω κάτω ζούμε πια σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον, δικτυωμένο, και είναι απολύτως θεμιτό νέοι άνθρωποι με ταλέντα να αναζητούν την τύχη τους στο εξωτερικό. Αλλά να το κάνουν από επιλογή. Όχι γιατί είναι μονόδρομος. 
Δείτε την συνέντευξη εδώ: 




0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου