Τοποθετήσεις του Τομεάρχη Εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτή Αττικής, κ. Μάκη Βορίδη και του Τομεάρχη Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, βουλευτή Καβάλας, κ. Νίκου Παναγιωτόπουλου, κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των Πολιτικών Συντακτών για την υπόθεση Novartis.
Μ. Βορίδης:
Το πολιτικά ενδιαφέρον μέρος είναι ποιο; Από εκεί που υποτίθεται ότι έχουμε τη συγκλονιστική αποκάλυψη σκανδάλου κατά Παπαγγελόπουλο και το μεγαλύτερο σκάνδαλο που υπάρχει στην κυβερνητική πρόταση έχουμε μια αποτύπωση στην οποία δεν υπάρχει περιγραφή αδικημάτων. Και κατά την οποία το μόνο που θα κάνει η Προκαταρκτική Επιτροπή είναι να πάρει θέση επί του νομικού αυτού ερωτήματος. Δεν πρόκειται να κάνει τίποτε άλλο. Αυτό μας λέει η κυβερνητική πλειοψηφία. Από το όλα στο φως, έχουμε πάει στο όλα έχουν εξαλειφθεί τα αξιόποινα ή όλα στη Δικαιοσύνη. Εκεί βρισκόμαστε. Εμείς, λοιπόν, γι’ αυτό επιμένουμε στο όλα στο φως.
Υπάρχει μια ωμότατη και αθλιότατη κυβερνητική παρέμβαση. Αυτό είναι το σκάνδαλο. Το σκάνδαλο είναι η κυβερνητική παρέμβαση. Διότι η ουσία την οποία πρέπει να αρχίσει να ψηλαφεί κανένας ποια είναι; Θα σας θέσω ορισμένα, να τα σκεφτείτε και να τα σκεφτούν και οι πολίτες. Οποία τύχη λαμπρή και συγκυρία μετά το συλλαλητήριο του «γνωστού όχλου». Είχαμε τη χαρά να ακούσουμε το συγκεκριμένο χαρακτηρισμό Ετερόκλητοι, ήμασταν. Διάφοροι ετερόκλητοι εκεί, «ετερόκλητοι οχλοκρατούντες». Τα είπε όλα αυτά ο κ. πρωθυπουργός. Όποια, λοιπόν, τύχη, την επομένη ημέρα του συλλαλητηρίου, ο κ. Τζανακόπουλος κάνει μια βόλτα στον Άρειο Πάγο. Κοίτα να δεις μια σύμπτωση! Και μάλιστα υπάρχει και μια αρχική διαρροή. Πως έγινε αυτό; Κάποιος τον είδε. Σκέφτηκε να πει για προσωπική του υπόθεση. Έτσι ξεκινάει η διαρροή. Έκανε μετά και μια δεύτερη σκέψη. «Μήπως με ρωτήσουν ποια είναι η προσωπική μου υπόθεση και δεν θα ξέρω να πω;». Και μετά παραδέχθηκε ότι δεν ήταν προσωπική του υπόθεση, αλλά πήγε – λέει - να ενημερωθεί. Απλή ερώτηση προς απλούς πολίτες: Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος υπό ποια ιδιότητα ενημερώνεται για μια δικογραφία; Και γιατί του παρέχεται, αν του παρεσχέθη, ενημέρωση; Και γιατί την εζήτησε; Δηλαδή τώρα, άμα κάνει κάποιος πιο περίπλοκες σκέψεις, έχει άδικο; Δεν του δίνει πάτημα ο κ. Τζανακόπουλος; Πρώτον αυτό. Δεύτερον, ποια είναι η διαδικασία όταν έχουμε μια δικογραφία; Η διαδικασία όταν έχουμε μια δικογραφία είναι: Τι λέει το Σύνταγμα; Και έρχεται η δικογραφία αυτή στη Βουλή, η συγκλονιστική. Με τι στοιχεία έρχεται; Με καταθέσεις τριών μαρτύρων. Με αυτό έρχεται. Από όλα τα υπόλοιπα δεν υπάρχει τίποτα. Υπάρχουν και δημοσιεύματα του Documento. Αλήθεια. Άρα, λοιπόν, με αυτά έρχεται στη Βουλή. Με τους τρεις μάρτυρες. Έχω κάνει στη ζωή μου πάρα πολλές δίκες και έχω ανοίξει και πάρα πολλές δικογραφίες. Μάρτυρα που να καταθέτει εννέα φορές δεν βρήκα. Και μου έκανε εντύπωση και ένα άλλο, στις καταθέσεις. Λέει: Καταθέτει ο μάρτυρας επί τρίωρον. Τρεις ώρες κατάθεση, τρεισήμισι ώρες κατάθεση, τέσσερις. Τι εισφέρει; Δυόμιση δακτυλογραφημένες σελίδες τη φορά. Τι λέγανε τέσσερις ώρες για να βγάλουν δυόμιση σελίδες; Τι κουβέντα γινόταν εκεί; Για να βγάλουν δυόμιση σελίδες φάγανε τέσσερις ώρες και του έλεγε «να ξανάρθουμε και την άλλη βδομάδα να το συνεχίσουμε». Και μετά από πέντε μέρες «να το συνεχίσουμε». Και μετά άλλες πέντε μέρες «να το συνεχίσουμε». Μέχρι να το ταιριάξουμε, να το φέρουμε. «Και δεν μου είπες για το Σαμαρά». Το είπαν μετά από ένα μήνα. Έχεις να καταθέσεις για τη δήθεν δωροδοκία του πρωθυπουργού και δεν πας στην εισαγγελέα να το πεις; Τώρα τι συζητάμε; Εδώ έχω τον πρωθυπουργό που τα πήρε!
Εντυπωσιακό, επίσης, είναι - για να καταλάβετε - στην πρόταση που κάνει η πλειοψηφία, ο Ανδρέας Λυκουρέντζος, δεν βρίσκεται πουθενά. Το όνομά του δεν υπάρχει στην κατηγορία. Υπάρχει Α.Λ., που αν μπείτε στον κόπο να το συσχετίσετε με τα στοιχεία της δικογραφίας, δηλαδή, να κάνετε τη δουλειά που θα έπρεπε να κάνει η κυβερνητική πλειοψηφία και δεν έκανε, αν μπείτε, λοιπόν, σε αυτόν τον κόπο, θα διαπιστώσετε ότι οι αποδιδόμενες στον Α.Λ. πράξεις δεν είναι οι πράξεις που αποδίδονται στον Ανδρέα. Εδώ, λοιπόν, αυτός έχει εξαφανιστεί από τη δικογραφία. Δικαίωμά τους, πολύ σωστά κάνουν, ορθά το κρίνουν, απλώς το σφάλμα είναι ότι το κρίνουμε μόνο για τον Ανδρέα και δεν το κρίνουμε για όλους τους υπόλοιπους.
Ν. Παναγιωτόπουλος:
Θέλω να κάνω λόγο για μια σειρά λογικών, δικονομικών και θεσμικών παραδόξων, που έχουμε εντοπίσει κατά τη μελέτη τόσο της κυβερνητικής πρότασης, όσο και του αποδεικτικού υλικού της δικογραφίας.
Πρώτο λογικό παράδοξο: Η παράλειψη από την κυβερνητική πρόταση του Υπουργού Υγείας από τον Ιανουάριο του ’15 και για κάποιο χρονικό διάστημα κ. Π. Κουρουμπλή, το όνομα του οποίου συμπεριλαμβάνεται στη δικογραφία που ήρθε για να την εκτιμήσουμε. Δεν κατονομάστηκε ο κ. Κουρουμπλής από την κυρία Τ. Χριστοδουλοπούλου, όταν με πανηγυρικό τρόπο ανακοινώθηκε η έλευση της σχετικής δικογραφίας στη Βουλή την περασμένη Τρίτη. Όλοι κατονομάστηκαν εκτός από τον κ. Π. Κουρουμπλή. Υποθέτω ότι επρόκειτο για άλλη μια περίεργη σύμπτωση. Η αιτιολογία για το ότι δεν περιλαμβάνεται το όνομα του κ. Κουρουμπλή στην κυβερνητική πρόταση είναι ότι η καθυστέρηση στην έκδοση δελτίου τιμών φαρμάκων του ’15 για την οποία εγκαλείται, οφείλεται στην επιμήκυνση του χρόνου διαπραγμάτευσης με τους θεσμούς, που δημιούργησε κάποια καθυστέρηση λίγων μηνών.
Αυτό που έχω να πω σε μια πρώτη ανάγνωση είναι ότι ο κ. Κουρουμπλής δεν είναι ο μόνος που διαπραγματευόταν με ενδεχομένως κάποια καθυστέρηση μέχρι να φτάσουν σε αποτέλεσμα με τους θεσμούς. Και άλλοι διατελέσαντες Υπουργοί Υγείας διαπραγματεύονταν για μακρό χρονικό διάστημα με τους θεσμούς. Πλην όμως μόνο ο κ. Κουρουμπλής τυγχάνει αυτής της εύνοιας, να εξαιρεθεί από την έρευνα επειδή δεν εξέδωσε δελτίο τιμών φαρμάκων λόγω καθυστέρησης. Προφανώς ο λόγος είναι διότι, όπως είχαμε συζητήσει και στην Ολομέλεια της Βουλής, για την Εξεταστική για τη διερεύνηση των ζητημάτων περί την Υγεία, τα στελέχη της Κυβέρνησης τυγχάνουν διαφορετικής μεταχείρισης από τους πολιτικούς της αντιπάλους. Και γι’ αυτό εξαιρέθηκε ο κ. Κουρουμπλής και τότε.
Δεύτερο λογικό παράδοξο. Η δυνατότητα της φιλοκυβερνητικής εφημερίδας Documento να έχει στοιχεία της δικογραφίας – της υποτίθεται μυστικής δικογραφίας – δεδομένου ότι η προανακριτική διαδικασία διέπεται από την αρχή της μυστικότητας. Και τα έχει μάλιστα πριν ακόμα αυτά προκύψουν. Αναφερόμαστε στη γνωστή κατάθεση του μάρτυρα που συνέπεσε με την Κυριακή του συλλαλητηρίου. Η τελευταία κατάθεση των προστατευομένων μαρτύρων, στην εισαγγελέα διαφθοράς, δόθηκε όταν ήδη η εφημερίδα αυτή είχε εκδώσει το κυριακάτικο φύλλο της.
Άλλο παράδοξο: Το κεντρικό πρόσωπο αυτής της υπόθεσης είναι ο κ. Φρουζής. Ο διευθύνων Σύμβουλος Novartis. Όμως, οι ερευνητικές Αρχές δεν έκαναν τον κόπο ούτε καν να τον καλέσουν να καταθέσει ως μάρτυρας. Παρά το γεγονός ότι αποτελεί κεντρικό πρόσωπο σε αυτή την υπόθεση. Θυμίζω ότι η μόνη δημόσια παρέμβασή του ήταν σε συνέντευξη προ ημερών όταν είπε αυτά που είπε, ότι δεν έχει δει κανένα πολιτικό πρόσωπο.
Έτερο παράδοξο: Ένα αποδεικτικό υλικό που στηρίζεται σε μια σειρά από εικασίες, εκτιμήσεις, θεωρίες, φημολογίες. Εμείς υποστηρίζουμε ότι, εκτός από τις καταθέσεις με δόσεις, προφανώς γιατί υπάρχουν «κενά μνήμης» που επανέρχονται σιγά σιγά, υποστηρίζουμε ότι δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί κατηγορία, πολλώ δε μάλλον κατά δύο διατελεσάντων πρωθυπουργών, με αποδείξεις του τύπου: «άκουσα», «θεωρώ», «εκτιμώ», «νομίζω», «η πιάτσα λέει ότι» κτλ. Άλλωστε, προς αυτή την κατεύθυνση έχει θεσπιστεί και το άρθρο 9 παρ. 4 του νόμου 2928 του 2001, σχετικά με το καθεστώς των προστατευομένων μαρτύρων στο οποίο αναφέρεται ρητά ότι μόνη η κατάθεση των προστατευομένων μαρτύρων δεν αρκεί για την καταδίκη του κατηγορουμένου.
Στο ζήτημα των προστατευομένων μαρτύρων, το καθεστώς των οποίων διέπεται από το νόμο του 2001, αλλά και τη βελτίωση του νομικού πλαισίου με τον 4524 του ’14, έτσι ώστε να εισάγεται η έννοια του μάρτυρα δημοσίου ενδιαφέροντος: Για να υπαχθεί κάποιο πρόσωπο φυσικό στην κατηγορία του μάρτυρα δημοσίου ενδιαφέροντος, όπως τροποποιείται αντιστοίχως το 45β του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, πρέπει να υπάρχει προηγούμενη έγκριση του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που εποπτεύει την αρμόδια να κάνει την έρευνα εισαγγελέα διαφθοράς. Εδώ δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει στη δικογραφία που μας έχει διαβιβαστεί, αλλά έχει διαπιστωθεί ότι δεν υπάρχει ούτε κάπου αλλού. Δεν έχει δοθεί αυτή η έγκριση από τον αρμόδιο αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου προς την εισαγγελέα διαφθοράς, προκειμένου να υπαχθούν τα φυσικά αυτά πρόσωπα σε αυτό το καθεστώς. Άρα θα μπορούσε να προκύψει και ζήτημα ακυρότητας όλου αυτού του αποδεικτικού υλικού. Είναι μια δικονομική λεπτομέρεια η οποία εκτιμώ ότι έχει τη σημασία της γιατί η τήρηση απαρεγκλίτως της διαδικασίας έχει και συνέπειες ως προς την ουσιαστική εξέλιξη της υπόθεσης, όταν αυτή περνάει μέσα από τους διαύλους της Δικαιοσύνης. Το «κάνουμε ό,τι θέλουμε, κάμπτουμε κάθε δικονομικό κανόνα», αν έχουμε Κράτος Δικαίου, δεν πρέπει να ισχύει.
Έτερο δικονομικό παράδοξο, αν θέλετε με διασταλτική ερμηνεία. Η επίκληση του εγγράφου του FBI στην κυβερνητική πρόταση, όπου περιλαμβάνονται και επτά ονόματα πολιτικών προσώπων. Ξέρετε αυτά τα επτά ονόματα πολιτικών προσώπων, δεν προκύπτουν επειδή το σχετικό υλικό υπάρχει ως αποδεικτικό υλικό στα έγγραφα του FBI. Προκύπτει επειδή η Ελληνική Δικαιοσύνη δια της εισαγγελέως διαφθοράς, το ζήτησε. Άρα τα επτά πολιτικά πρόσωπα που αναφέρονται στο έγγραφο του FBI, δεν προκύπτουν από την έρευνα του FBI. Πάλι γίνεται η σχετική εκμετάλλευση για τη δημιουργία εντυπώσεων. Κακώς, λοιπόν, γίνεται επίκληση αυτού του εγγράφου, και απ’ ό,τι καταλαβαίνω σύμφωνα με τα δημοσιεύματα υπάρχει και η δυσαρέσκεια του οργάνου αυτού σχετικά με την πρωτοβουλία της Κυβέρνησης να το περιλάβει, μάλλον να κάνει γνωστό δημόσια το περιεχόμενο αυτού του εγγράφου.
Άλλο ένα σημείο. Η πρώτη αναφορά μάρτυρα προστατευόμενου σε πολιτικά πρόσωπα γίνεται στις 6 Νοεμβρίου 2017. Άρα, όπως είπε πολύ σωστά ο κ. Βορίδης, τότε ήταν η πρώτη στιγμή και η μόνη στιγμή κατά την οποία η αρμόδια εισαγγελέας διαφθοράς, θα έπρεπε να κλείσει το φάκελο, κατά το «αμελλητί» του αρθ. 86, και να αποστείλει τη δικογραφία στη Βουλή. Όχι μόνο αυτό δεν έγινε, αλλά για τέσσερις ακόμα μήνες λαμβάνονταν καταθέσεις των προστατευομένων μαρτύρων.
Τέλος, τα θεσμικά παράδοξα έχουν να κάνουν προφανώς με την εργαλειοποίηση της Δικαιοσύνης από την Κυβέρνηση και όλη αυτή την κεντρική μεθόδευση, κατά παράβαση της αρχής της διάκρισης των εξουσιών, που αποτελεί βασικό πυλώνα του Κράτους Δικαίου για την ύπαρξη του οποίου έχουμε πλέον πάρα πολλές επιφυλάξεις εμείς στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, αλλά και όχι μόνο. Θυμίζω ότι το Φεβρουάριο του 2017, σε ερώτηση του αρχηγού του Ποταμιού του κ. Θεοδωράκη, ο Πρωθυπουργός κ. Τσίπρας απάντησε στη Βουλή προαναγγέλλοντας στην ουσία για πρώτη φορά την υπόθεση Novartis. Φεβρουάριο του 2017. Ή αυτό είναι μια εκπληκτική επίδειξη προφητικών ικανοτήτων ή αποτελεί πρωθύστερη γνώση αυτής της κατά τα άλλα μυστικής δικογραφίας. Σε κάθε περίπτωση αντιλαμβάνεστε το θεσμικό παράδοξο.
.jpg)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου