Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 2017

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την άδεια του μακελάρη τρομοκράτη Κουφοντίνα



Παρέμβαση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στη βουλή για την άδεια στον τρομοκράτη Κουφοντίνα.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές,

Τα λόγια που θα πω σήμερα απηχούν τις απόψεις της μεγάλης, της συντριπτικής πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας. Δεν μιλώ σήμερα, μόνο ως Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ούτε ως συγγενής θύματος τρομοκρατίας. Μιλώ ως ένας σοκαρισμένος πολίτης, που παρακολουθεί σήμερα το μεγαλύτερο τρομοκράτη της χώρας μας, έναν αμετανόητο δολοφόνο, το πιστόλι της “17Ν” να βγαίνει με άδεια από τη φυλακή.  Να απολαμβάνει ένα προνόμιο της ελληνικής Πολιτείας την οποία ο ίδιος συνεχίζει να τραυματίζει, όχι τόσο με τις πράξεις του, με το γεμάτο μίσος λόγο του. Γεννιέται ένα ερώτημα νομικό, πολιτικό, φιλοσοφικό: Δικαιούται άδεια ο Κουφοντίνας;

Κατ’ αρχάς πρέπει να σας πω ότι επί της αρχής - και εγώ  και η Παράταξη την οποία έχω την τιμή να εκπροσωπώ - είμαστε υπέρ της λογικής των αδειών. Υπό την προϋπόθεση ότι πληρούνται, όχι μόνο οι τυπικές, αλλά και οι ουσιαστικές προϋποθέσεις για την χορήγηση μιας τέτοιας άδειας. Και ποια είναι η ουσιαστική προϋπόθεση για να πάρει ένας κατάδικος, ένας κρατούμενος άδεια; Να έχει δείξει μεταμέλεια, συμμόρφωση και διάθεση ομαλής κοινωνικής επανένταξης. 

Στην περίπτωση, λοιπόν, του Δημήτρη Κουφοντίνα, η ουσιαστική αυτή προϋπόθεση απλά δεν υπάρχει. Ο Κουφοντίνας, μέσα από το δημόσιο λόγο του, όλα αυτά τα χρόνια, δηλώνει ότι παραμένει αμετανόητος. Δεν μετανοεί για τίποτα από όλα όσα έκανε. Λειτουργεί - και μέσα από την φυλακή - ως ο ουσιαστικός ιδεολογικός καθοδηγητής μιας νέας γενιάς τρομοκρατών. Ουσιαστικά καλεί, με τις δημόσιες παρεμβάσεις του, νέους ανθρώπους να ακολουθήσουν το δρόμο του, να γίνουν και αυτοί δολοφόνοι. Δείχνει αυτή η συμπεριφορά, άνθρωπο που θέλει να επανενταχτεί ομαλά στην κοινωνία; Αυτό ακριβώς επιβραβεύουμε σήμερα;

Ζητώ από την Κυβέρνηση, μιας και είναι εδώ ο αρμόδιος Υπουργός, μια ξεκάθαρη τοποθέτηση για το θέμα. Και μην μας πείτε πάλι ότι δεν σχολιάζετε αποφάσεις της Δικαιοσύνης, διότι εδώ δεν μιλάμε για δικαστική απόφαση. Μιλάμε για μια απόφαση διοικητικού χαρακτήρα. Και μην μας πείτε πάλι ότι και ο Χριστόδουλος Ξηρός είχε βγει με άδεια. Κακώς βγήκε. Και θυμόμαστε ότι παραβίασε τους όρους και μετά τον ψάχναμε. Και μέχρι να συλληφθεί είχε διαπράξει κι άλλα αδικήματα.

Υπάρχει, όμως, και μια άλλη διάσταση την οποία σύντομα θέλω να αναφέρω: Πότε ακριβώς παίρνεται αυτή η απόφαση; Στη χειρότερη δυνατή συγκυρία. Την ώρα που η οργανωμένη βία και η ανομία είναι  σε έξαρση. Πριν από τρεις μέρες, κάποια νέα παιδιά, Έλληνες αστυνομικοί που έκαναν τη δουλειά τους, δέχτηκαν πυροβολισμούς έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ - αυτό έγινε μετά τη συζήτηση που είχαμε στη Βουλή. Την ώρα που, στα Εξάρχεια, δημιουργείται μια νέα γενιά τρομοκρατών, με διασυνδέσεις με το κοινό ποινικό έγκλημα.

Αυτή την τραγική πραγματικότητα κάποιοι - και μέσα σε αυτή την αίθουσα - προσπαθούν συστηματικά να την απαξιώσουν. Να την παρουσιάσουν ως μια δήθεν εμμονή της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και των υπόλοιπων Κομμάτων, που αγωνίζονται μονίμως να αναδείξουν το θέμα αυτό στην επικαιρότητα. Είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος για τον οποίο δεν θα πάψουμε ποτέ να προειδοποιούμε. Την ώρα που ομάδες τραμπούκων, που κινούνται συστηματικά εκτός της νομιμότητας με την ανοχή της Κυβέρνησης, απειλούν και κομπάζουν.

Ξέρετε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πως χαρακτήρισε ο αρχηγός του Ρουβίκωνα, με δημόσια ανάρτησή του, σήμερα το πρωί, τον Κουφοντίνα; Το γνωρίζετε; Ως το μεγαλύτερο Έλληνα επαναστάτη. Μάλιστα. Έχουμε τρελαθεί τελείως σε αυτή την  χώρα; Ως πότε θα συνεχίσετε όλοι εσείς να αγνοείτε το πρόβλημα; Να υποβαθμίζετε τη δράση αυτών των ομάδων και να αγνοείτε τους συμβολισμούς πίσω από κάθε πράξη και πίσω από κάθε λόγο; Σας το λέω για άλλη μια φορά: Επιμένετε να κάνετε πως δεν το ακούτε. Κανείς δεν έπιασε απευθείας το πιστόλι. Πρώτα ξεκινάς από τα μυαλά, από τα πρότυπα, από τις ιδέες, περνάς στις μολότοφ και, κάποια στιγμή, κάποιοι θα καταλήξουν στο καλάζνικοφ και στα σαρανταπεντάρια. Ως πότε θα θεωρείτε, επιτέλους, αυτά τα πρώτα στάδια ακίνδυνα; Και τι συμβολισμοί είναι αυτοί; Και δυστυχώς δεν είναι ο μόνος συμβολισμός τον οποίο θέλω να σχολιάσω. 

Πριν δύο μέρες, ο Υπουργός Παιδείας - προσέξτε, ο Υπουργός Παιδείας - εγκάλεσε δημόσια έναν πρύτανη Ελληνικού Πανεπιστημίου, επειδή λέει καλεί - προσέξτε καλεί - την Αστυνομία στο Πανεπιστήμιο! Λες και ο εχθρός του Πανεπιστημίου είναι η Αστυνομία και όχι ο κάθε λογής εγκληματίας που το χρησιμοποιεί ως ορμητήριο ή οι έμποροι ναρκωτικών που κυκλοφορούν ελεύθερα στους χώρους του. Τι μηνύματα είναι αυτά; Και τι σόι Κυβέρνηση και κυβερνητική πλειοψηφία είναι αυτή που ανέχεται σήμερα τους Ρουβίκωνες, κ. Κοντονή, να εγκωμιάζουν τη δράση του Κουφοντίνα και την ίδια ώρα καταγγέλλει πρυτάνεις, επειδή προσφεύγουν στην Αστυνομία για να προστατευτούν από εγκληματίες και τραμπούκους!

Φοβάμαι ότι έχετε χάσει κάθε μέτρο και κάθε λογική. Κάντε, επιτέλους, αυτό που πρέπει απέναντι στο οργανωμένο έγκλημα. Η κοινωνία απαιτεί μηδενική ανοχή, όχι μόνο απέναντι στις πράξεις τρομοκρατίας, αλλά και απέναντι σε αυτούς που εγκωμιάζουν με τα λόγια τους τις πράξεις τρομοκρατίας.

Κύριες και κύριοι συνάδελφοι, την ώρα που ο κ. Κουφοντίνας θα κυκλοφορεί μαζί με διάφορους θαυμαστές του, που είδα ότι τον υποδέχθηκαν έξω από τις φυλακές και τον αποθεώνουν, η δική μας σκέψη - και πιστεύω η σκέψη της μεγάλης πλειοψηφίας της Ελληνικής κοινωνίας - είναι στη μνήμη, αλλά και στους συγγενείς, στις μητέρες, στις συζύγους, στα αδέρφια, στα παιδιά, στους φίλους: Του Θάνου Αξαρλιάν. Του Νίκου Μομφεράτου. Του Παναγιώτη Ρουσέτη. Του Δημήτρη Αγγελόπουλου. Του Αλέξανδρου Αθανασιάδη - Μποδοσάκη. Του Ουίλιαμ Νορντίν. Του Παύλου Μπακογιάννη. Του Ρόναλντ Στιούαρντ. Του Τσετίν Γιορκού. Του Μιχάλη Βρανόπουλου. Του Ομέρ Σιπαχίογλου. Του Κωστή Περατικού. Του Στίβεν Σόντερς.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Δημοκρατία δεν εκδικείται. Όμως η Δημοκρατία αμύνεται. Ανεκτική Δημοκρατία, «ναι», αδύναμη Δημοκρατία «όχι». Και η ανοχή σε όλους όσοι εξακολουθούν να δηλώνουν εχθροί της Δημοκρατίας και εργάζονται συστηματικά εις βάρος της πρέπει να είναι μηδενική. Στη μνήμη των θυμάτων της τρομοκρατίας και με σεβασμό στην αξιοπρέπεια των οικογενειών τους, οφείλουμε να φωνάξουμε δυνατά από κοινού ένα βροντερό «ΩΣ ΕΔΩ». 




0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου