Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

Αδιάβαστη, απροετοίμαστη και με διάθεση να επιβάλλει τις απόψεις της



Η νέα Υπουργός Εργασίας προσπάθησε να παγιδεύσει τους Βιομήχανους αποσπώντας τη συμφωνία τους. Απλώς εξετέθη και έθεσε στέρεες βάσεις για ένα στραβό κλίμα στην διαλυμένη αγορά εργασίας…

Η Έφη Αχτσιόγλου γνώριζε από πριν ότι η καρέκλα που κάθισε ήταν ηλεκτρική. Η ίδια, μια επαναστάτρια με αγωνιστικές περγαμηνές, έπρεπε να έρθει αντιμέτωπη με τα αδηφάγα κοράκια του καπιταλισμού που προάγουν την απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και την κατάργηση όλων των δικαιωμάτων του εργάτη. Η μάχη ήταν άνιση και το αποτέλεσμα προδιαγεγραμμένο. Η στήριξη του πρωθυπουργού δεν φάνηκε αρκετή καθώς δεν ήταν θέμα ούτε φύλου, ούτε ηλικίας ούτε έλλειψης εμπειρίας της κυρίας Αχτσιόγλου. Απλώς η ίδια δεν μοιάζει να έχει κάποιο σαφές και στοιχειοθετημένο σχέδιο και δεν είχε τη διάθεση να ακούσει τις απόψεις των εταίρων. Απλώς ήθελε να επιβάλλει τις δικές της .

Το “άδειασμα” από τους βιομηχάνους, ήταν απλώς μια δημόσια διαπόμπευση ενός καθόλου καλά προετοιμασμένου υπουργού. Χθες το απόγευμα, η κυρία Αχτσιόγλου συναντήθηκε με τους εκπροσώπους των εργοδοτικών οργανώσεων και ακολούθως εξέδωσε ανακοίνωση διά της οποίας πιστοποιούσε τη μεταξύ τους συμφωνία για πολύ σοβαρά θέματα. Μεταξύ αυτών και η επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων εργασίας. Με απλά λόγια, η Υπουργός θεωρεί ότι είναι ορθό να υπερισχύει η κλαδική σύμβαση εργασίας της εκάστοτε επιχειρησιακής. Με την ανακοίνωσή της, δέσμευε και τους εργοδότες ότι συμφωνούν προς αυτή την κατεύθυνση.

Λίγη ώρα αργότερα ο ΣΕΒ, ως όφειλε, εξέδωσε με τη σειρά του ανακοίνωση διά της οποίας διέψευδε κατηγορηματικά την υπουργό εργασίας. Διέψευδε δηλαδή ότι συμφώνησε μαζί της στο αν υπερισχύει η κλαδική σύμβαση, των επιχειρησιακών. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος: "η σημερινή ρύθμιση με την οποία υπερέχει η επιχειρησιακή σύμβαση έναντι της κλαδικής εξασφαλίζει την επιβίωση πολλών επιχειρήσεων”.

Ασχέτως με το τι πιστεύει κανείς, είναι απαράδεκτο να διαστρεβλώνει η Υπουργός τα λεγόμενα των κοινωνικών εταίρων. Ακόμη και αν έχουν άδικο σε όσα υποστηρίζουν. Η γνώμη τους θα πρέπει να ακούγεται και σίγουρα όχι να επιχειρείται να παγιδευτούν δημοσίως με επίσημη ανακοίνωση του Υπουργείου. Άλλωστε ο ΣΕΒ έχει διατυπώσει γραπτώς την διαφορετική του άποψη με κάθε αφορμή.

Ήδη στο εβδομαδιαίο δελτίο για την ελληνική οικονομία που εξέδωσε ο ΣΕΒ δύο ημέρες μετά την συνάντηση του Ιουλίου (την οποία και επικαλείται η Υπουργός), οι βιομήχανοι αναφέρουν χαρακτηριστικά: “Πέραν της ΕΓΣΣΕ, το σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων στη χώρα πρέπει με οριστικό τρόπο να ενταχθεί στη λογική ότι υπερισχύουν εκείνες οι συμβάσεις που είναι πλησιέστερα στο χώρο εργασίας στον οποίο αφορούν. Με άλλα λόγια οι επιχειρησιακές συμβάσεις πρέπει σε κάθε περίπτωση να κατισχύουν, καθεστώς που υφίσταται τώρα”.

Ο ίδιος ο Πρόεδρος του ΣΕΒ κος. Θ. Φέσσας σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο λίγες ημέρες πριν την επίμαχη συνάντηση έλεγε: “Όσον αφορά στα υπόλοιπα θέματα των εργασιακών σχέσεων, η πρόταση του ΣΕΒ είναι να υπερισχύουν οι συλλογικές συμβάσεις στο επίπεδο της επιχείρησης”.

Η θέση των βιομηχάνων είναι ξεκάθαρη. Η κα. Αχτσιόγλου -ή κάποιος σύμβουλος- όφειλε αν μη τι άλλο να έχει διαβάσει τι λένε οι Βιομήχανοι. Κυρίως για να μην εκτεθεί αλλά και για να προετοιμάσει την γραμμή της σε σχέση με το συγκεκριμένο θέμα.

Σε ότι αφορά στην ουσία του θέματος, η ίδια η αγορά έχει αποφασίσει. Οι επιχειρησιακές συμβάσεις είναι αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης των εργαζομένων της επιχείρησης με την εργοδοσία. Πολλοί μπορεί να θεωρήσουν ότι πρόκειται για επιβολή των απόψεων των αφεντικών πάνω στους εργάτες. Σε μια περίοδο όμως που οι επιχειρήσεις στενάζουν κάτω από το κρατικό πογκρόμ κατά της επιχειρηματικότητας, η συμφωνία εργοδοτών και εργαζομένων είναι μάλλον το ζητούμενο.

Άλλωστε η εμπειρία δείχνει ότι το να επιβάλλει μονομερώς το κράτος τις πρακτικές που θα πρέπει να ακολουθεί ο ιδιωτικός τομέας είναι απλώς αναποτελεσματικό. Το να επιβάλλει το κράτος τις απόψεις μιας καλά βολεμένης κάστας συνδικαλιστών είναι έως και καταστροφικό. Οι επιχειρηματίες μεταφέρουν απλώς την έδρα τους ή βάζουν λουκέτο στην επιχείρηση, επιφέροντας το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που η κυρία Αχτσιόγλου θέλει να πετύχει.

Άλλωστε το κράτος είναι ανίκανο να ελέγξει αν εφαρμόζονται τα όσα επιβάλλει. Ισχύουν μόνο για μια μικρή μερίδα εργαζομένων σε μεγάλες επιχειρήσεις με ισχυρά σωματεία. Στην υπόλοιπη αγορά, η απορρύθμιση είναι κανόνας και οι εργαζόμενοι κινούνται με διαφορετικό τρόπο και διαφορετικά κίνητρα. Πολλές φορές φοβούνται να καταγγείλουν την εργοδοτική αυθαιρεσία. Το κράτος από την πλευρά του, αυτεπαγγέλτως δεν προχωρά σε σοβαρούς ελέγχους. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που πραγματικά εθελοντικά, οι εργαζόμενοι “βάζουν πλάτη” για να στηρίξουν την επιχείρηση.

Στόχος του κράτους δεν είναι να δημιουργεί πόλωση και ταξική πάλη. Στόχος θα πρέπει να είναι να βοηθά τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους να κινούνται σε πλαίσια νομιμότητας και όχι εντός ασφυκτικών συνδικαλιστικών ιδεοληψιών. Για το καλό όλων. Σίγουρα πάντως στόχος της Κυβέρνησης δεν θα πρέπει να είναι η μονομερής επιβολή των -λάθος-απόψεων μέσω ενός κατ’ επίφαση διάλογου.

Οι κοινωνικοί εταίροι, δεν είναι το άλλοθι της κυρίας Αχτσιόγλου για να εφαρμόσει εκβιαστικά όσα διατυμπάνιζε στα λαϊκά δικαστήρια την εποχή πριν την υπουργοποίησή της. Οι άνθρωποι που συμμετέχουν ως εταίροι στον διάλογο είναι οι άνθρωποι της παραγωγής. Αυτοί που κρατούν τη χώρα όρθια. Οφείλει να τους ακούει προσεκτικά και να τεκμηριώνει την εκάστοτε διαφωνία της. Δεν έχει πάντως κανένα δικαίωμα να τους ξεφτιλίζει, διαστρεβλώνοντας από άγνοια ή από πρόθεση τις απόψεις τους.


Σταμάτης Ζαχαρός 

Πηγή: sooc, news247.gr


0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου