Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016

Δημοκρατία - Δημοπρασία




Γράφει ο Πάνος Παπαγιαννόπουλος

Ήρθε λοιπόν ο Γιούνγκερ κι έφυγε σε ένα κλίμα αγκαλίτσας, μέσα σε μια ατμόσφαιρα "τι ωραία που είναι η ζωή όταν χαμογελάς," ... 

Αγκαλιές, φιλιά, χαριεντίσματα και δήθεν στήριξη.. Γνωστό το θέαμα και από παλιότερες εμφανίσεις του γραφικού Ζαν Κλωντ.. 

Το Σεπτέμβρη όμως τα σπουδαία.. Το Σεπτέμβρη που η κυβέρνηση θα πρέπει να διαπραγματευτεί τα εργασιακά. 

Απελευθέρωση ομαδικών απολύσεων, θεσμοθέτηση της ανταπεργίας (λοκ άουτ), περαιτέρω ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, πιο δύσκολες απεργίες και άλλα μέτρα που επιτείνουν την απορρύθμιση της ελληνικής αγοράς εργασίας.. 

Μέτρα που λογικά είναι εντελώς αντίθετα από το πολιτικό D.N.A πολλών στελεχών του Σύριζα ..Θα μου πείτε, τόσα μέτρα θεσμοθετήθηκαν αγόγγυστα και μάλιστα χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, στα εργασιακά θα κολώσουμε?? Κι όμως εδώ θα δοκιμαστεί η "Αριστεροσύνη" της κυβέρνησης και όλων όσων κάποτε ξεσήκωναν τον λαό ενάντια στον καπιταλισμό και στους αποκαλούμενους "Γερμανοτσολιάδες"... 

Θα έχει λοιπόν εξαιρετικό ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τις κυβερνητικές αντιπροτάσεις και ελιγμούς διότι ο οποιαδήποτε συμβιβασμός με τις απαιτήσεις των δανειστών, λογικά θα σημάνει την" ώρα του αποχωρισμού" από την διακυβέρνηση της χώρας μιας και το ξεγύμνωμα των ιδεολογιών θα είναι παταγώδες... Όλα αυτά βέβαια εικάζοντας ότι ο Ελληνικός λαός θα συνέλθει από το λήθαργο της εμπιστοσύνης που δείχνει στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα η οποία λογικά θα πάψει να είναι τυφλή.. 

Ενδιαφέρον επίσης θα έχει και η στάση που θα πρέπει να κρατήσει η αξιωματική αντιπολίτευση η οποία προσπαθώντας να κερδίσει την στήριξη του Ελληνικού λαού θα πρέπει να αντιταχθεί στις απαιτήσεις των δανειστών και να υιοθετήσει μία πολιτική ενάντια στο φιλελευθερισμό που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί,παρουσιάζοντας ένα προφίλ πιό φιλολαικό από ότι μας έχει συνηθίσει μέχρι σήμερα... 

Την εποχή λοιπόν που οι πολιτικοί χώροι της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και της ΔΕΞΙΆΣ  έχουν γίνει έννοιες με πλατύτερη σημασία, η φράση της λαϊκής αργκό "Γκόμενες και παληκάρια, γίναμε μαλλιά κουβάρια" είναι εξαιρετικά επίκαιρη και χαρακτηριστική της ισοπέδωσης των ιδεολογιών..

Μένει λοιπόν να δούμε, αναμένοντας έναν ακόμα "επαναστατικό "Σεπτέμβρη, ποιος από τους εκφυλισμένους πρωταγωνιστές της πολιτικής μας σκηνής θα κάνει την καλύτερη προσφορά σε μιά Δημοκρατία - δημοπρασία της χώρας και των κατοίκων της... 
Μία το σφυράκι, δύο, τρεις........



0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου