Τρίτη 26 Μαΐου 2015

Η Ελλάδα στις συμπληγάδες συμφερόντων



Ο κλοιός για την επίτευξη συμφωνίας  με τους εταίρους ή θεσμούς σφίγγει γύρο από το λαιμό, όχι μόνο της κυβέρνησης , αλλά κυρίως του λαού. Η κυβέρνηση θα πρέπει να καταλάβει, ότι η επιβίωση του Ελληνικού λαού, τον οποίο ορκίστηκαν να υπερασπίσουν, παίρνοντας σαφή εντολή, έρχεται σε προτεραιότητα, εν συγκρίσει με το πώς θα “σερβιριστεί” η κατάποση “της κάμηλου”,  (συμφωνία) μιας και ο “κώνωψ διυλίσθη” από καιρό, με τους ερασιτεχνικούς χειρισμούς στις διαπραγματεύσεις, εξ’ αρχής της κρίσεως, κατά την προσωπική μου, πάντα, άποψη.

Το παράδοξο και συνάμα απόδειξη των ερασιτεχνικών χειρισμών της κυβέρνησης, είναι πως τα ελάχιστα εναπομείναντα διαπραγματευτικά χαρτιά που είχαμε στα χέρια μας, δυστυχώς, πλέον, μπορούν να στραφούν εναντίων μας! Τι εννοώ. Όταν αποφασίσαμε να γνωστοποιήσουμε, αφελώς,  προς τη Δύση, πως υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, στρεφόμενοι προς Ρωσία και εσχάτως στις B.R.I.C.S. (αρχικά των χωρών Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Ν. Αφρική) δεν σκεφτήκαμε την σημασία που έχει γεωγραφικά η χώρα για τις Η.Π.Α. κυρίως και το ΝΑΤΟ εν γένει.

Η χώρα μας οικονομικά έχει καταβαραθρωθεί και στην παγκόσμια κατάταξη του World Economic Forum καταλαμβάνουμε την 81η θέση από τις 144 (Πηγή) ! Ας μου εξηγήσει λοιπόν κάποιος επιστημονικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού, αν γνωρίζει, για ποιά άλλη χώρα, σε αυτή τη δεινή θέση, που βρισκόμαστε εμείς τα τελευταία χρόνια, θα έδιναν έναν τόσο επίπονο αγώνα οι θεσμοί-εταίροι, προκειμένου να κρατηθεί η Ελλάδα είτε στην Ευρωζώνη άρα και στην Ε.Ε. (προσωπική μου εκτίμηση) και κατ’ επέκταση στη Δύση. Θεωρώ για καμία. Γιατί νομίζετε πως οι Η.Π.Α. πιέζουν την Ε.Ε. για άμεση λύση; Αν αποχωρήσουμε από την ευρωζώνη οικιοθελώς, θα αποχωρήσουμε μοιραία κι από την Ε.Ε. μέσα σ’ ένα διάστημα δύο ετών, από την αίτηση αποχώρησης που, ω μη γένοιτο, θα υποβάλουμε.

Το δυστύχημα είναι πως κανείς δεν φαίνεται να προβλέπει από τον πολιτικό κόσμο τι θα επιφέρει μια ρήξη με τους εταίρους. Δεν είναι μόνο οικονομικό το ζήτημα κι ας φαίνεται έτσι. Είναι σαν να βλέπουμε το δέντρο κι όχι το δάσος. Ναι, τα προβλήματα της καθημερινότητάς μας γίνονται ολοένα πιο μεγάλα και δυσβάσταχτα. Όμως τι γίνεται όταν αυτά συγκριθούν με την ίδια μας την υπόσταση ως κράτος. Τι θα συμβεί όταν αρχίσουν να αμφισβητούνται τα σύνορα μας; Μιλώ για το Αιγαίο που αποτελεί μήλον της Έριδος από αιώνες, καθώς και για την Αν. Θράκη.

Τώρα θα πείτε, ίσως, οι περισσότεροι, τι σχέση έχει η έκβαση της συμφωνίας με τους θεσμούς-εταίρους με την εθνική μας υπόσταση. Εξηγώ. Αν επέλθει ρήξη, εικάζω πως θ’ αποχωρήσουμε, συνακολούθως, από την Ευρωζώνη και μοιραία από την Ε.Ε σε βάθος χρόνου.  Σε μια τέτοια περίπτωση η Ελλάδα εκτός του ότι αποκολλάται, σταδιακά, από την Δύση (μένει στο ΝΑΤΟ;), θα στραφεί αλλού για οικονομική βοήθεια. Με τις κινήσεις που έχει ήδη κάνει και κοινοποιήσει στρέφεται σε χώρες που αποτελούν το αντίπαλο δέος της Δύσης. Ρωσία και Κίνα δεν θα είχαν αντίρρηση να βοηθήσουν υπό προϋποθέσεις, βεβαίως, την χώρα μας, μιας και θέλουν παρουσία στο μεγαλύτερο γεωστρατηγικό (για την Ρωσία) σημείο του πλανήτη που είναι το Αιγαίο.

Σε αυτήν την περίπτωση, ποιος από τους κυβερνόντες είναι σίγουρος ότι οι “προϋποθέσεις” δεν θα είναι το ίδιο επαχθείς αν όχι επαχθέστερες από τις ήδη υπάρχουσες, μιας και γνωρίζουν όλοι ότι:

α) Η Ελλάδα δεν έχει άλλο χρόνο-οξυγόνο στην διάθεσή της και ευκολότερα πλέον θα μπορεί να εκβιασθεί, συρόμενη σε “σκλαβοποίηση” η οποία θα κάνει την “φτωχοποίηση” να μοιάζει μ’ εβδομαδιαία  παραμονή στην Κυανή Ακτή!

β) Στις χώρες, που στρεφόμαστε για βοήθεια, δεν θα είμαστε αναλώσιμοι στρατηγικά, εννοώντας ότι δεν θα πρέπει ν’ αποτελέσουμε παραπέτασμα έναντι της Δύσης και

γ) Το κυριότερο ερώτημα. Γνωρίζουν οι κυβερνόντες τα συνεπακόλουθα μιας τέτοιας στροφής, λόγο της παρούσας οικονομικής κρίσης; Εννοώ ξεκάθαρα ότι επιπτώσεις που θα μοιάζουν εντελώς “τυχαίες” θα κάνουν την σημερινή οικονομική κρίση να μοιάζει με βόλτα στο πάρκο, μπροστά σε αυτά που θ’ ακολουθήσουν ως “αντίποινα”.

Τι ακριβώς δεν θυμούνται οι κυβερνόντες απ’ όσα συνέβησαν το 2007, 2008. Αντιπολιτευόμενοι ήταν! Κατ’ αρχάς, έχουμε μια εικόνα ασύμμετρων συνεπειών από τις ημέρες που “κάηκε” η Αθήνα, χάνοντας ένα βλαστάρι μας (Δεκέμβριος 2008), κάηκε κυριολεκτικά ένα μεγάλο κομμάτι δασικής έκτασης της Πελοποννήσου (Αύγουστος 2007) και όλα αυτά ακολούθησαν, στην δική μου ατζέντα, όχι τυχαίως, την περίοδο που η κυβέρνηση Καραμανλή υπέγραψε την συμφωνία με την Ρωσία για τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη (16 Μαρτίου 2077). Τότε, λοιπόν, το Αμερικανικό ΥΠ.ΕΞ.  στις 29 Ιουνίου 2007, στέλνει τον κ. Μάθιου Μπράιζα Αναπληρωτή ΥΠ.ΕΞ. των Η.Π.Α. να “παρακαλέσει” τον τότε Πρωθυπουργό Καραμανλή να μην προχωρήσει με τον αγωγό Ρωσικών συμφερόντων. Ο τότε Πρωθυπουργός δεν “υπάκουσε”. Το τι ακολούθησε το θυμόμαστε όλοι. Όπως είχα γράψει προ ετών ο πρώην Πρωθυπουργός αναπνέει με αναστολή. Ακόμα δεν έχει μιλήσει από τότε.

Quantum Leap στο σήμερα. Κοιτάξτε μια σύμπτωση. Την 7η και 8η Μαΐου ο ειδικός απεσταλμένος και συντονιστής των διεθνών ενεργειακών υποθέσεων του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών Έϊμος Χοκστάιν συναντήθηκε με  στελέχη της κυβέρνησης (κκ Ν.Παππά, Ν. Κοτζιά και Π. Λαφαζάνη) διαμηνύοντας, ευσχήμως, εκ μέρους των Η.Π.Α. να μην δεχθεί η Ελλάδα την συμφωνία του αγωγού Ρωσικών συμφερόντων “Turkish Stream”. Στα δικά μου μάτια και μυαλό, αυτή η σύμπτωση είναι ένα déjà vu. Κάποιος θα πρέπει να θυμίσει στον Πρωθυπουργό τι συνέβη τότε.

Αυτή η εικόνα που περιέγραψα έως τώρα, είναι το μικρό κακό. Ο αγωγός είναι το λιγότερο που διακυβεύετε στην περιοχή μας. Το μεγαλύτερο κακό είναι το Αιγαίο. Αν έγινε τέτοιου μεγέθους καταστροφή μόνο για τον αγωγό φυσικού αερίου τότε, φανταστείτε τι έχει να γίνει για το Αιγαίο! Η Αγγλοσαξονική γεωπολιτική σχολή αναφέρει πως αν η Ρωσία κατέλθει σε θερμά ύδατα τότε το γεωπολιτικό παιχνίδι λαμβάνει τέλος. Η Ρωσία είναι εν αναμονή των εξελίξεων. Αν η Ελλάδα τελικά αποσχιστεί από την Δύση τότε θα είναι εύκολο πλέον (αν στραφούμε εκεί) να έχει πρόσβαση η Ρωσία σε θερμά ύδατα. Οι Η.Π.Α. όμως δεν θ’ αφήσουν ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο. Όπως και η Ρωσία έκανε σαφές σε όλους, πως η Κριμαία είναι αδιαπραγμάτευτη.

Το ότι άναψαν εστίες φωτιάς στην γειτονιά μας, γι’ ακόμα μια φορά, είναι γεγονός ανησυχητικό.  Μήπως νομίζει κανείς ότι τυχαία ξεκίνησε ο αναβρασμός στα Σκόπια; Να τονίσω σ’ αυτό το σημείο πως η ενδο-εθνικιστική βία στη F.Y.R.O.M. είναι ένα εύφλεκτο συστατικό που ανάβει σε λεπτά, κυριολεκτικά. Ας έχουμε υπόψη μας κι εδώ στην Ελλάδα. Ποιος πιστεύει, αλήθεια, ότι ο αναβρασμός στα Σκόπια προκλήθηκε από διαρροή ακουστικού (κατασκευασμένου ή όχι, δεν το εξετάζω) υλικού, “σήμερα”, για τον θάνατο ενός 22χρονου νεαρού, ο οποίος, δυστυχώς, ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου, από αστυνομικό το 2011. Η κόντρα μεταξύ του Πρωθυπουργού της F.Y.R.O.M. Ν. Γκρουέφσκι και του αρχηγού της αντιπολίτευσης Ζ. Ζάεφ αποτελεί έναν πόλεμο “πολιτικών δορυφόρων”.

Η Ρωσία θέλει να λειτουργήσει ο αγωγός Turkish Stream μ’ επιτυχία αυτή την φορά, μιας και ο South Stream σκόνταψε στην Βουλγαρία, η οποία υπέκυψε στις πιέσεις της Δύσης. Πλέον η Ρωσία φαίνεται να παίζει πιο επιθετικά, με την κυβέρνηση Γκρουέφσκι να μην έχει αντίρρηση για τον Turkish Stream. Πώς να μην είσαι προσεκτικός όταν βλέπεις μια προσπάθεια ακόμα μιας “έγχρωμης επανάστασης”, χρησιμοποιώντας Αλβανούς εθνικιστές ως αιχμή του δόρατος, προκειμένου να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για να πέσει η κυβέρνηση την οποία βοήθησαν η Η.Π.Α. Τώρα οι Η.Π.Α. δεν θέλουν τον αγωγό Turkish Stream, μιας και η Ευρώπη προσπαθεί ν’ απεγκλωβιστεί από την ανάγκη της Gazprom για φυσικό αέριο. Κάτι ακόμα, τι ρόλο έπαιξε ξανά η Β. Νούλαντ στα Σκόπια, μετά την Ουκρανία;

Ακόμα πιστεύω, πως έστω την τελευταία στιγμή θα υπάρξει λύση, επώδυνη μεν αλλά θα υπάρξει, προκειμένου να μην μπλέξουμε σε επικίνδυνες ατραπούς που θ’ αφήσουν σίγουρα βαθιά σημάδια στη χώρα μας.












    Χρήστος Σ. Αργυρίου

Διεθνολόγος-Στρατηγιστής  


0 σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου