Γράφει ο Κώστας Βουκελάτος
Πριν από λίγες ημέρες είχα μια συνάντηση με ένα φίλο τον οποίο έχει εξαπατήσει μια γνωστή εταιρία και προσπαθεί να βρει το δίκιο του στα δικαστήρια εδώ και χρόνια.
Έπεσε θύμα το 2007 και από τότε ακόμα εκκρεμεί στα ελληνικά δικαστήρια μία μήνυση η οποία από το 2009 λιμνάζει σε ένα ανακριτικό γραφείο χωρίς να έχει ξεκινήσει ούτε η ανάκριση παρά την εξαιρετική δουλειά όπως λέει ο ίδιος που είχε κάνει η δικαιοσύνη η και η αστυνομία η οποία ανέδειξε την απάτη.
Η ζημιά του από την ομολογημένη και αποδεδειγμένη απάτη πάνω από 300.000 € και σε ερώτηση μου γιατί δεν έχεις προχωρήσει σε αγωγές και περαιτέρω μηνύσεις για να δικαιωθείς πλήρως μου είπε επί λέξει : «είσαι τρελός που να βρω τα λεφτά να πληρώσω τα γραμμάτια που ζητάνε, τα παράβολα για τις μηνύσεις και το ποσό που θέλουν έστω και διερευνητικά σε μια αγωγή πριν βγάλουν καν μια απόφαση».
Το έψαξα μίλησα με νομικούς και πραγματικά η μνημονιακή λαίλαπα αφαίρεσε και το δικαίωμα από τον πολίτη να καταφύγει στην δικαιοσύνη για να προστατευτεί και να προστατεύσει τα δικαιώματα του.
Ο περίφημος Νόμος 4055/2012 εμποδίζει τον πολίτη να καταφύγει στην δικαιοσύνη λόγω της αυξήσεως του κόστους, βέβαια διαβάζοντας τον νόμο προβλέπει και την επιτάχυνση των διαδικασιών απονομής της Δικαιοσύνης (σημειώνω ότι ένα κακούργημα από το παράδειγμα του φίλου μου λιμνάζει 6 χρόνια χωρίς να έχει ξεκινήσει καν η ανάκριση σε ένα ανακριτικό γραφείο ακόμα και σήμερα), αλλά δεν εξασφαλίζεται η ποιότητα της αποδιδόμενης Δικαιοσύνης.
Η τρόικα απαίτησε και το αρμόδιο υπουργείο και οι εμπνευστές του νόμου το 2012 έφτιαξαν ένα πρόχειρο από κάθε άποψη νομοθέτημα με βασικό στόχο να αυξήσουν τα έσοδα του κράτους προς όφελος των δανειστών αδιαφορώντας για την εύκολη πρόσβαση στην δικαιοσύνη όλων των πολιτών ώστε να προστατευτούν από απατεώνες και κακοποιούς.
Κατάφεραν να κάνουν την δικαιοσύνη αγαθό πολυτελείας μόνο για τους πλούσιους και στην περίπτωση του φίλου που μου εκμυστηρεύτηκε το πρόβλημα του ο πλούσιος που τον εξαπάτησε χαίρει ατιμωρησίας και το θύμα δεν μπορεί να τον κυνηγήσει ώστε να βρει το δίκιο του γιατί δεν έχει λεφτά.
Στο βωμό, λοιπόν, της εξυπηρετήσεως των δανειστών μας, θυσιάζονται συμπολίτες μας, οι οποίοι δεν έχουν και δεν έχουν περισσότεροι στο άμεσο μέλλον την οικονομική δυνατότητα να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη και να προστατευτούν.
Να ξεκινήσουμε από την επιβολή ΦΠΑ 23% στην παροχή υπηρεσιών των δικηγόρων προς τούς πελάτες τους (62 παρ. 2 και 3 τού Ν. 3842/2010), αλλά και η αύξηση τού κόστους παραστάσεως των δικηγόρων ενώπιον των δικαστικών και εισαγγελικών αρχών στο άρθρο 10 τού Ν. 4043/2012.
Για ποια δίκαιη δίκη μιλάμε και εύλογη διάρκεια αυτής όταν δεν μπορεί το πολίτης να έχει πρόσβαση ούτε στον δικηγόρο με τέτοιες αυξήσεις γιατί μετά τον δικηγόρο καλείται να δώσει και μεγάλα ποσά υπέρ του δημοσίου τα οποία προσαυξάνονται.
Αυτός ο νόμος 4043/2012 δεν παραβιάζει το σύνταγμα ειδικά την συνταγματική αρχή της ισότητας άρθρα 4 παρ. 1-2 και 20; Για τον πλούσιο δεν αλλάζει τίποτα έχει απεριόριστη πρόσβαση στην δικαιοσύνη και σε δικηγόρους για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού όμως είναι απαγορευτική.
Ο περίφημος νόμος έχει εξοντώσει τους δικηγόρους που δεν έχουν πελάτες και έχουν απομακρύνει τους Έλληνες αφήνοντας τους απροστάτευτους και το καθεστώς ατιμωρησίας βασιλεύει στην χώρα μας.
Είναι σίγουρο και θυμηθείτε με ότι η αδυναμία προσφυγής στη Δικαιοσύνη θα αυξήσει την πλήρη κατάργηση τού κράτους δικαίου, την κοινωνική αδικία, την κοινωνική αποσύνθεση, καθώς και την αύξηση των φαινομένων αυτοδικίας.
Το μόνο που έχει καταφέρει ο νέος νόμος είναι να αποσυμφορήσει τα δικαστήρια προς όφελος της ατιμωρησίας και δεν φταίει ο δικαστής φταίνε οι νομοθέτες.
Μίλησα με κόσμο που είχε η έχει περιπέτειες με την δικαιοσύνη και ζήτησα παράλληλατην βοήθεια δύο φίλων δικηγόρων γιατί δεν είμαι νομικός και σας αναφέρω παρακάτω τις αυξήσεις που αποτρέπουν τον πολίτη από το να καταφύγει στην δικαιοσύνη για να προστατευτεί.
Α.- ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
1. Ο πολίτης, ο οποίος επιθυμεί να ασκήσει το ένδικο μέσο της εφέσεως, της αναιρέσεως και της αναψηλαφήσεως, υποχρεούται πλέον να καταθέσει παράβολο ποσού 200, 300 και 400 ευρώ, αντιστοίχως (άρθρο 12 παρ. 2 τού Ν. 4055/2012). Πριν τον Ν. 4055/2012 δεν απαιτείτο το παραμικρό ποσό.
2. Ο πολίτης, ο οποίος επιθυμεί να ζητήσει την εξαίρεση κάποιου ή κάποιων δικαστών, υποχρεούται πλέον να συνοδεύσει την αίτησή του με παράβολο 100 ευρώ (άρθρο 6 παρ. 3 τού Ν. 4055/2012). Πριν το Ν. 4055/2012 δεν απαιτείτο το παραμικρό ποσό.
3. Με το άρθρο 6 παρ. 9 τού Ν. 4055/2012 περιορίζονται οι περιπτώσεις, τις οποίες καλύπτει το τυχόν χορηγούμενο ευεργέτημα πενίας. Συγκεκριμένα, ενώ πριν το ευεργέτημα πενίας κάλυπτε την αμοιβή των δικηγόρων και τα δικαιώματα των πραγματογνωμόνων, με το νέο νόμο δεν καλύπτονται πλέον τα δικαιώματα των πραγματογνωμόνων και, ενδεχομένως, των δικηγόρων.
4. Με το άρθρο 12 παρ. 3 τού Ν. 4055/2012 υποχρεούται ο πληρεξούσιος δικηγόρος τού διαδίκου, ο οποίος επιθυμεί να επισπεύσει την εκδίκαση της υποθέσεώς του στον Άρειο Πάγο, να καταθέσει συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο τού εντολέα του. Αυτό συνεπάγεται μία πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση δηλαδή έξοδα για συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο.
Β.- ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ & ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Θέλεις να καταθέσεις μήνυση για να προστατεύσεις τα δικαιώματα σου; Δεν μπορείς γιατί πρέπει να δώσεις ένα δεκαπενθήμερο ενός βασικού μισθού όπως διαμορφώθηκε και αυτός κατά εντολή της τρόικας.
1. Ως προς τα απολύτως κατ’ έγκληση αδικήματα, για να υποβάλλει ο πολίτης μία έγκληση πρέπει να υποβληθεί στα ακόλουθα έξοδα:
- Παράβολο 100 ευρώ για την κατάθεση τής εγκλήσεως (άρθρο 28 παρ. 1 τού Ν. 4055/2012).
- Παράβολο 50 ευρώ για την παράσταση πολιτικής αγωγής.
- Μεγαρόσημο 3 ευρώ (άρθρο 10 περ. ε΄ τού Ν. 4043/2012).
- Ένσημο Ταμείου Προνοίας 0,60 λεπτά.
- Ένσημο Ταμείου Νομικών 0,01 λεπτά.
- Μεγαρόσημο 3 ευρώ για την υποβολή αίτησης προς λήψη αντιγράφου της κατατεθείσας εγκλήσεως (άρθρο 10 περ. ε΄ τού Ν. 4043/2012).
- Μεγαρόσημο 2 ευρώ για το αντίγραφο της κατατεθείσας εγκλήσεως (άρθρο 10 περ. ζ΄ τού Ν. 4043/2012).
- Έξοδα για τις ένορκες βεβαιώσεις των προταθέντων μαρτύρων, οι οποίες απαιτούνται πλέον με την υποβολή της εγκλήσεως (άρθρο 28 παρ. 4 τού Ν. 4055/2012).
2. Ο πολίτης – εγκαλών, ο οποίος επιθυμεί να ασκήσει προσφυγή κατά απορριπτικής της εγκλήσεώς του εισαγγελικής διατάξεως, υποχρεούται πλέον να καταθέτει παράβολο 300 ευρώ (άρθρο 28 παρ. 4 τού Ν. 4055/2012). Πριν το Ν. 4055/2012 δεν απαιτείτο το παραμικρό ποσό. Δηλαδή ένα λάθος μια αβλεψία του δικαστικού λειτουργού (άνθρωποι είμαστε όλοι) εάν δεν έχεις λεφτά δεν μπορείς να ζητήσεις να την εξετάσει σε δεύτερο βαθμό ανώτερος δικαστικός λειτουργός και έτσι η δικαστική κρίση θα είναι ανεξέλεγκτη.
3. Ο πολίτης – κατηγορούμενος, ο οποίος επιθυμεί να ασκήσει προσφυγή κατά κλητήριου θεσπίσματος, υποχρεούται πλέον να καταθέτει παράβολο 300 ευρώ (άρθρο 33 παρ. 3 τού Ν. 4055/2012). Πριν το Ν. 4055/2012 δεν απαιτείτο το παραμικρό ποσό.
4. Με το άρθρο 20 παρ. 2 εδ. α΄ τού Ν. 4058/2012 προβλέπεται προσαύξηση 97% στις χρηματικές ποινές και στην μετατροπή των ποινών.
Γ.- ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΗ
1. Τροποποίηση τού Ν. 3900/2010: Για να παραπεμφθεί, κατόπιν αιτήματος διαδίκου, ένα ένδικο μέσο ή βοήθημα, από τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, στο ΣτΕ απαιτείται να συνοδεύεται το αίτημα αυτό, επί ποινή απαραδέκτου, από παράβολο 300 ευρώ (άρθρο 40 παρ. 1 τού Ν. 4055/2012). Στις εκκρεμείς υποθέσεις ενώπιον τών τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, οι οποίες δεν παραπέμφθηκαν στο ΣτΕ και ανεστάλησαν, εάν, μετά την έκδοση αποφάσεως από το ΣτΕ για αντίστοιχη διαφορά, οι διάδικοι, οι οποίοι θίγονται από αυτήν την απόφαση, εμμείνουν να εισαχθεί η υπόθεσή τους στο ακροατήριο τού τακτικού διοικητικού δικαστηρίου και το δικαστήριο υιοθετήσει την απόφαση τού ΣτΕ, τότε επιβάλλονται στους ηττηθέντες διαδίκους τα διπλάσια δικαστικά έξοδα(άρθρο 40 παρ. 2 τού Ν. 4055/2012).
2. Τροποποίηση τού Π.Δ. 18/1989: Με το νέο νόμο (άρθρο 41 τού Ν. 4055/2012) προβλέπεται υποχρέωση τού διαδίκου και τού πληρεξουσίου δικηγόρου του να περιέχουν στο κατατεθέν δικόγραφο και μία συνοπτική έκθεση τών τιθεμένων νομικών ζητημάτων μέχρι διακόσιες λέξεις! Όποιος διάδικος δεν τηρήσει αυτήν την υποχρέωση και ηττηθεί το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να τού επιβάλει αυξημένη δικαστική δαπάνη! Εάν, αντιθέτως, ο διάδικος αυτός νικήσει, τότε το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να μην επιδικάσει δικαστική δαπάνη υπέρ αυτού!Σε κάθε, λοιπόν, περίπτωση, ωφελείται το Δημόσιο και συνακολούθως οι δανειστές τής χώρας, η ικανοποίηση τών οποίων προηγείται.
3. Τροποποίηση τού Π.Δ. 18/1989: Με το νέο νόμο (άρθρο 45 παρ. 1 και 2 τού Ν. 4055/2012) προβλέπεται στις υποθέσεις τής ακυρωτικής διαδικασίας να εισάγεται μία εκκρεμής υπόθεση, όχι απευθείας στο ακροατήριο τού διοικητικού δικαστηρίου, αλλά σε δικαστικό συμβούλιο. Το δικαστικό συμβούλιο έχει τη δυνατότητα να κάνει ομοφώνως δεκτό το ένδικο μέσο ή βοήθημα, με αποτέλεσμα να αποτραπεί η εισαγωγή τής υποθέσεως στο ακροατήριο. Εάν, όμως, ο ηττηθείς διάδικος εμμείνει στην εισαγωγή τής υποθέσεως στο ακροατήριο τού διοικητικού δικαστηρίου και αυτό κάνει επίσης δεκτό το ένδικο μέσο ή βοήθημα, τότε ο διάδικος, που ζήτησε την εισαγωγή τής υποθέσεως στο ακροατήριο, καταδικάζεται να καταβάλει στον νικήσαντα διάδικο το πενταπλάσιο τής δικαστικής δαπάνης! Η νέα αυτή διάταξη λειτουργεί αποτρεπτικά για τον κάθε ηττηθέντα διάδικο να επιμείνει στη δικαίωσή του, αλλά και να δικασθεί η υπόθεσή του δημοσίως σε ακροαματική διαδικασία. Επισημαίνεται, ότι οι δικαστικές δαπάνες στα διοικητικά δικαστήρια είναι εξαιρετικά υψηλές. Ως εκ τούτου, αντιλαμβάνεσθε τί σημαίνει ο πενταπλασιασμός τής δικαστικής δαπάνης ή ακόμη και ο τριπλασιασμός της σε άλλες περιπτώσεις, στις οποίες θα γίνει αναφορά.
4. Τροποποίηση τού Π.Δ. 18/1989: Εάν ο ηττηθείς διάδικος συνέβαλε, κατά την κρίση τού δικαστηρίου, με τη δικονομική συμπεριφορά του στην καθυστέρηση εκδίκασης τής υπόθεσης, τότε το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να τού εεπιβάλειδικαστική δαπάνη έως τριπλάσια της εκάστοτε οριζομένης (άρθρο 46 τού Ν. 4055/2012).
5. Τροποποίηση τού Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: Όπως και στην περίπτωση τής τροποποίησης τού Π.Δ. 18/1989, με το νέο νόμο (άρθρο 48 παρ. 1 και 3 τού Ν. 4055/2012) προβλέπεται υποχρέωση τού διαδίκου και τού πληρεξουσίου δικηγόρου του να περιέχουν στο κατατεθέν δικόγραφο και μία συνοπτική έκθεση των τιθεμένων νομικών ζητημάτων μέχρι διακόσιες λέξεις! Όποιος διάδικος δεν τηρήσει αυτήν την υποχρέωση και ηττηθεί έχει τη δυνατότητα το δικαστήριο να τού επιβάλει τριπλάσια δικαστικά έξοδα, τα οποία μάλιστα υπολογίζονται με βάση την αμοιβή τού πληρεξουσίου δικηγόρου και την παράστασή του στη συζήτηση! Εάν, αντιθέτως, ο διάδικος αυτός νικήσει, τότε το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να μην επιδικάσει δικαστική δαπάνη υπέρ αυτού! Καί σ’ αυτήν, λοιπόν, την περίπτωση ωφελείται το Δημόσιο και συνακολούθως οι δανειστές της χώρας, η ικανοποίηση των οποίων προηγείται.
6. Τροποποίηση τού Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: Στις υποθέσεις, οι οποίες εκδικάζονται σε συμβούλιο επιδικάζεται δικαστική δαπάνη για τη σύνταξη του δικογράφου. Εάν, μετά από αίτημα τού διαδίκου, η υπόθεση εισαχθεί στην τακτική διαδικασία και το διατακτικό τής αποφάσεως είναι, κατά τα ουσιώδη σημεία του, το ίδιο με αυτό της απόφασης τού δικαστικού συμβουλίου, τότε ο διάδικος, ο οποίος προκάλεσε τη νέα συζήτηση καταδικάζεται να καταβάλει στον νικήσαντα διάδικο ποσό ίσο με το πενταπλάσιο της εκάστοτε οριζόμενης δικαστικής δαπάνης (άρθρο 51 παρ. 9 τού Ν. 4055/2012)! Το νέο σύστημα είναι πλέον αποτρεπτικό και άδικα τιμωρητικό.
7. Τροποποίηση τού Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: Σε φορολογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές ο διάδικος, ο οποίος ασκεί έφεση υποχρεούται να προκαταβάλει μέχρι την ημερομηνία τής αρχικής δικασίμου, με ποινη απαραδέκτου τής εφέσεως, ποσοστό 50% τού οφειλομένου, σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση, κυρίου φόρου, δασμού ή τέλους (άρθρο 22 τού Ν. 3900/2010)
Δ.- ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Στο νέο νόμο (άρθρα 53 και 57 παρ. 3 τού Ν. 4055/2012) προβλέπονται οι ακόλουθες απαράδεκτες ρυθμίσεις:
Όταν ένας πολίτης κρίνει, ότι η Δικαιοσύνη καθυστέρησε υπερβολικά να αποφανθεί επί υποθέσεώς του, δικαιούται να υποβάλλει αίτηση για δίκαιη ικανοποίηση. Πλην όμως, για την υποβολή της αιτήσεώς του πρέπει να καταβάλει και παράβολο αξίας 200 ευρώ υπέρ τού Δημοσίου!
Στη συνέχεια δε, εάν ο αιτών ηττηθεί κατ’ ουσία, το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να τού επιβάλλει δαπάνη υπέρ τού Δημοσίου ανερχόμενη μέχρι και το πενταπλάσιο τού ύψους τού παραβόλου, ήτοι 1.000 ευρώ, και εάν η αίτησή του απορριφθεί ως προφανώς απαράδεκτη ή αβάσιμη, τότε το ποσό της δαπάνης δύναται να ανέλθει μέχρι και το δεκαπλάσιο τού ύψους τού παραβόλου, ήτοι 2.000 ευρώ!
Δηλαδή το κράτος τι σου λέει; Θέλεις να βρεις το δίκιο σου; Μην τολμήσεις να κάνεις παράπονα που καθυστερεί η υπόθεση σου γιατί έτσι και βγάλουμε αρνητική απόφαση θα στα πάρουμε χοντρά εκτός αυτών που σου έχουμε πάρει για να βρεις το δίκιο σου.
Εάν δηλαδή και με απλά λόγια ο πολίτης το αποτολμήσει και ηττηθεί, τότε ωφελείται το Δημόσιο και συνακολούθως οι δανειστές της χώρας, η ικανοποίηση των οποίων προηγείται.
Εγώ σαν έΈλληναςπολίτης ξέρω ότι η παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια αποτελεί σύμφωνα με το άρθρο 20 του Συντάγματος δικαίωμα του πολίτη.
Εάν προς όφελος ξένων συμφερόντων όπως οι δανειστές μας από εύκολη κάνεις δύσκολη την πρόσβαση των πολιτών στην δικαιοσύνη καταπατάς (σύνηθες φαινόμενο τα τελευταία 4 χρόνια) το σύνταγμα.
Κατά την ταπεινή μου άποψη ισότητα και έννομη προστασία θα υπάρχει μόνο καταργώντας όλα αυτά τα υπερβολικά παράβολα και τις αυξήσεις στις αναγκαστικές αμοιβές δικηγόρων για να μπορούν να έχουν πρόσβαση στην δικαιοσύνη και το 80% των Ελλήνων πολιτών που θέλει και δεν μπορεί.
Τώρα που προσπαθούμε να απεγκλωβιστούμε από την τρόικα είναι ευκαιρία για τον Υπουργό Δικαιοσύνης τον κύριο Αθανασίου να επανεξετάσει τον απαγορευτικό τιμοκατάλογο προς όφελος της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών.
Πριν από λίγες ημέρες είχα μια συνάντηση με ένα φίλο τον οποίο έχει εξαπατήσει μια γνωστή εταιρία και προσπαθεί να βρει το δίκιο του στα δικαστήρια εδώ και χρόνια.
Έπεσε θύμα το 2007 και από τότε ακόμα εκκρεμεί στα ελληνικά δικαστήρια μία μήνυση η οποία από το 2009 λιμνάζει σε ένα ανακριτικό γραφείο χωρίς να έχει ξεκινήσει ούτε η ανάκριση παρά την εξαιρετική δουλειά όπως λέει ο ίδιος που είχε κάνει η δικαιοσύνη η και η αστυνομία η οποία ανέδειξε την απάτη.
Η ζημιά του από την ομολογημένη και αποδεδειγμένη απάτη πάνω από 300.000 € και σε ερώτηση μου γιατί δεν έχεις προχωρήσει σε αγωγές και περαιτέρω μηνύσεις για να δικαιωθείς πλήρως μου είπε επί λέξει : «είσαι τρελός που να βρω τα λεφτά να πληρώσω τα γραμμάτια που ζητάνε, τα παράβολα για τις μηνύσεις και το ποσό που θέλουν έστω και διερευνητικά σε μια αγωγή πριν βγάλουν καν μια απόφαση».
Το έψαξα μίλησα με νομικούς και πραγματικά η μνημονιακή λαίλαπα αφαίρεσε και το δικαίωμα από τον πολίτη να καταφύγει στην δικαιοσύνη για να προστατευτεί και να προστατεύσει τα δικαιώματα του.
Ο περίφημος Νόμος 4055/2012 εμποδίζει τον πολίτη να καταφύγει στην δικαιοσύνη λόγω της αυξήσεως του κόστους, βέβαια διαβάζοντας τον νόμο προβλέπει και την επιτάχυνση των διαδικασιών απονομής της Δικαιοσύνης (σημειώνω ότι ένα κακούργημα από το παράδειγμα του φίλου μου λιμνάζει 6 χρόνια χωρίς να έχει ξεκινήσει καν η ανάκριση σε ένα ανακριτικό γραφείο ακόμα και σήμερα), αλλά δεν εξασφαλίζεται η ποιότητα της αποδιδόμενης Δικαιοσύνης.
Η τρόικα απαίτησε και το αρμόδιο υπουργείο και οι εμπνευστές του νόμου το 2012 έφτιαξαν ένα πρόχειρο από κάθε άποψη νομοθέτημα με βασικό στόχο να αυξήσουν τα έσοδα του κράτους προς όφελος των δανειστών αδιαφορώντας για την εύκολη πρόσβαση στην δικαιοσύνη όλων των πολιτών ώστε να προστατευτούν από απατεώνες και κακοποιούς.
Κατάφεραν να κάνουν την δικαιοσύνη αγαθό πολυτελείας μόνο για τους πλούσιους και στην περίπτωση του φίλου που μου εκμυστηρεύτηκε το πρόβλημα του ο πλούσιος που τον εξαπάτησε χαίρει ατιμωρησίας και το θύμα δεν μπορεί να τον κυνηγήσει ώστε να βρει το δίκιο του γιατί δεν έχει λεφτά.
Στο βωμό, λοιπόν, της εξυπηρετήσεως των δανειστών μας, θυσιάζονται συμπολίτες μας, οι οποίοι δεν έχουν και δεν έχουν περισσότεροι στο άμεσο μέλλον την οικονομική δυνατότητα να προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη και να προστατευτούν.
Να ξεκινήσουμε από την επιβολή ΦΠΑ 23% στην παροχή υπηρεσιών των δικηγόρων προς τούς πελάτες τους (62 παρ. 2 και 3 τού Ν. 3842/2010), αλλά και η αύξηση τού κόστους παραστάσεως των δικηγόρων ενώπιον των δικαστικών και εισαγγελικών αρχών στο άρθρο 10 τού Ν. 4043/2012.
Για ποια δίκαιη δίκη μιλάμε και εύλογη διάρκεια αυτής όταν δεν μπορεί το πολίτης να έχει πρόσβαση ούτε στον δικηγόρο με τέτοιες αυξήσεις γιατί μετά τον δικηγόρο καλείται να δώσει και μεγάλα ποσά υπέρ του δημοσίου τα οποία προσαυξάνονται.
Αυτός ο νόμος 4043/2012 δεν παραβιάζει το σύνταγμα ειδικά την συνταγματική αρχή της ισότητας άρθρα 4 παρ. 1-2 και 20; Για τον πλούσιο δεν αλλάζει τίποτα έχει απεριόριστη πρόσβαση στην δικαιοσύνη και σε δικηγόρους για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού όμως είναι απαγορευτική.
Ο περίφημος νόμος έχει εξοντώσει τους δικηγόρους που δεν έχουν πελάτες και έχουν απομακρύνει τους Έλληνες αφήνοντας τους απροστάτευτους και το καθεστώς ατιμωρησίας βασιλεύει στην χώρα μας.
Είναι σίγουρο και θυμηθείτε με ότι η αδυναμία προσφυγής στη Δικαιοσύνη θα αυξήσει την πλήρη κατάργηση τού κράτους δικαίου, την κοινωνική αδικία, την κοινωνική αποσύνθεση, καθώς και την αύξηση των φαινομένων αυτοδικίας.
Το μόνο που έχει καταφέρει ο νέος νόμος είναι να αποσυμφορήσει τα δικαστήρια προς όφελος της ατιμωρησίας και δεν φταίει ο δικαστής φταίνε οι νομοθέτες.
Μίλησα με κόσμο που είχε η έχει περιπέτειες με την δικαιοσύνη και ζήτησα παράλληλατην βοήθεια δύο φίλων δικηγόρων γιατί δεν είμαι νομικός και σας αναφέρω παρακάτω τις αυξήσεις που αποτρέπουν τον πολίτη από το να καταφύγει στην δικαιοσύνη για να προστατευτεί.
Α.- ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
1. Ο πολίτης, ο οποίος επιθυμεί να ασκήσει το ένδικο μέσο της εφέσεως, της αναιρέσεως και της αναψηλαφήσεως, υποχρεούται πλέον να καταθέσει παράβολο ποσού 200, 300 και 400 ευρώ, αντιστοίχως (άρθρο 12 παρ. 2 τού Ν. 4055/2012). Πριν τον Ν. 4055/2012 δεν απαιτείτο το παραμικρό ποσό.
2. Ο πολίτης, ο οποίος επιθυμεί να ζητήσει την εξαίρεση κάποιου ή κάποιων δικαστών, υποχρεούται πλέον να συνοδεύσει την αίτησή του με παράβολο 100 ευρώ (άρθρο 6 παρ. 3 τού Ν. 4055/2012). Πριν το Ν. 4055/2012 δεν απαιτείτο το παραμικρό ποσό.
3. Με το άρθρο 6 παρ. 9 τού Ν. 4055/2012 περιορίζονται οι περιπτώσεις, τις οποίες καλύπτει το τυχόν χορηγούμενο ευεργέτημα πενίας. Συγκεκριμένα, ενώ πριν το ευεργέτημα πενίας κάλυπτε την αμοιβή των δικηγόρων και τα δικαιώματα των πραγματογνωμόνων, με το νέο νόμο δεν καλύπτονται πλέον τα δικαιώματα των πραγματογνωμόνων και, ενδεχομένως, των δικηγόρων.
4. Με το άρθρο 12 παρ. 3 τού Ν. 4055/2012 υποχρεούται ο πληρεξούσιος δικηγόρος τού διαδίκου, ο οποίος επιθυμεί να επισπεύσει την εκδίκαση της υποθέσεώς του στον Άρειο Πάγο, να καταθέσει συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο τού εντολέα του. Αυτό συνεπάγεται μία πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση δηλαδή έξοδα για συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο.
Β.- ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ & ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Θέλεις να καταθέσεις μήνυση για να προστατεύσεις τα δικαιώματα σου; Δεν μπορείς γιατί πρέπει να δώσεις ένα δεκαπενθήμερο ενός βασικού μισθού όπως διαμορφώθηκε και αυτός κατά εντολή της τρόικας.
1. Ως προς τα απολύτως κατ’ έγκληση αδικήματα, για να υποβάλλει ο πολίτης μία έγκληση πρέπει να υποβληθεί στα ακόλουθα έξοδα:
- Παράβολο 100 ευρώ για την κατάθεση τής εγκλήσεως (άρθρο 28 παρ. 1 τού Ν. 4055/2012).
- Παράβολο 50 ευρώ για την παράσταση πολιτικής αγωγής.
- Μεγαρόσημο 3 ευρώ (άρθρο 10 περ. ε΄ τού Ν. 4043/2012).
- Ένσημο Ταμείου Προνοίας 0,60 λεπτά.
- Ένσημο Ταμείου Νομικών 0,01 λεπτά.
- Μεγαρόσημο 3 ευρώ για την υποβολή αίτησης προς λήψη αντιγράφου της κατατεθείσας εγκλήσεως (άρθρο 10 περ. ε΄ τού Ν. 4043/2012).
- Μεγαρόσημο 2 ευρώ για το αντίγραφο της κατατεθείσας εγκλήσεως (άρθρο 10 περ. ζ΄ τού Ν. 4043/2012).
- Έξοδα για τις ένορκες βεβαιώσεις των προταθέντων μαρτύρων, οι οποίες απαιτούνται πλέον με την υποβολή της εγκλήσεως (άρθρο 28 παρ. 4 τού Ν. 4055/2012).
2. Ο πολίτης – εγκαλών, ο οποίος επιθυμεί να ασκήσει προσφυγή κατά απορριπτικής της εγκλήσεώς του εισαγγελικής διατάξεως, υποχρεούται πλέον να καταθέτει παράβολο 300 ευρώ (άρθρο 28 παρ. 4 τού Ν. 4055/2012). Πριν το Ν. 4055/2012 δεν απαιτείτο το παραμικρό ποσό. Δηλαδή ένα λάθος μια αβλεψία του δικαστικού λειτουργού (άνθρωποι είμαστε όλοι) εάν δεν έχεις λεφτά δεν μπορείς να ζητήσεις να την εξετάσει σε δεύτερο βαθμό ανώτερος δικαστικός λειτουργός και έτσι η δικαστική κρίση θα είναι ανεξέλεγκτη.
3. Ο πολίτης – κατηγορούμενος, ο οποίος επιθυμεί να ασκήσει προσφυγή κατά κλητήριου θεσπίσματος, υποχρεούται πλέον να καταθέτει παράβολο 300 ευρώ (άρθρο 33 παρ. 3 τού Ν. 4055/2012). Πριν το Ν. 4055/2012 δεν απαιτείτο το παραμικρό ποσό.
4. Με το άρθρο 20 παρ. 2 εδ. α΄ τού Ν. 4058/2012 προβλέπεται προσαύξηση 97% στις χρηματικές ποινές και στην μετατροπή των ποινών.
Γ.- ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΔΙΚΗ
1. Τροποποίηση τού Ν. 3900/2010: Για να παραπεμφθεί, κατόπιν αιτήματος διαδίκου, ένα ένδικο μέσο ή βοήθημα, από τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, στο ΣτΕ απαιτείται να συνοδεύεται το αίτημα αυτό, επί ποινή απαραδέκτου, από παράβολο 300 ευρώ (άρθρο 40 παρ. 1 τού Ν. 4055/2012). Στις εκκρεμείς υποθέσεις ενώπιον τών τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, οι οποίες δεν παραπέμφθηκαν στο ΣτΕ και ανεστάλησαν, εάν, μετά την έκδοση αποφάσεως από το ΣτΕ για αντίστοιχη διαφορά, οι διάδικοι, οι οποίοι θίγονται από αυτήν την απόφαση, εμμείνουν να εισαχθεί η υπόθεσή τους στο ακροατήριο τού τακτικού διοικητικού δικαστηρίου και το δικαστήριο υιοθετήσει την απόφαση τού ΣτΕ, τότε επιβάλλονται στους ηττηθέντες διαδίκους τα διπλάσια δικαστικά έξοδα(άρθρο 40 παρ. 2 τού Ν. 4055/2012).
2. Τροποποίηση τού Π.Δ. 18/1989: Με το νέο νόμο (άρθρο 41 τού Ν. 4055/2012) προβλέπεται υποχρέωση τού διαδίκου και τού πληρεξουσίου δικηγόρου του να περιέχουν στο κατατεθέν δικόγραφο και μία συνοπτική έκθεση τών τιθεμένων νομικών ζητημάτων μέχρι διακόσιες λέξεις! Όποιος διάδικος δεν τηρήσει αυτήν την υποχρέωση και ηττηθεί το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να τού επιβάλει αυξημένη δικαστική δαπάνη! Εάν, αντιθέτως, ο διάδικος αυτός νικήσει, τότε το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να μην επιδικάσει δικαστική δαπάνη υπέρ αυτού!Σε κάθε, λοιπόν, περίπτωση, ωφελείται το Δημόσιο και συνακολούθως οι δανειστές τής χώρας, η ικανοποίηση τών οποίων προηγείται.
3. Τροποποίηση τού Π.Δ. 18/1989: Με το νέο νόμο (άρθρο 45 παρ. 1 και 2 τού Ν. 4055/2012) προβλέπεται στις υποθέσεις τής ακυρωτικής διαδικασίας να εισάγεται μία εκκρεμής υπόθεση, όχι απευθείας στο ακροατήριο τού διοικητικού δικαστηρίου, αλλά σε δικαστικό συμβούλιο. Το δικαστικό συμβούλιο έχει τη δυνατότητα να κάνει ομοφώνως δεκτό το ένδικο μέσο ή βοήθημα, με αποτέλεσμα να αποτραπεί η εισαγωγή τής υποθέσεως στο ακροατήριο. Εάν, όμως, ο ηττηθείς διάδικος εμμείνει στην εισαγωγή τής υποθέσεως στο ακροατήριο τού διοικητικού δικαστηρίου και αυτό κάνει επίσης δεκτό το ένδικο μέσο ή βοήθημα, τότε ο διάδικος, που ζήτησε την εισαγωγή τής υποθέσεως στο ακροατήριο, καταδικάζεται να καταβάλει στον νικήσαντα διάδικο το πενταπλάσιο τής δικαστικής δαπάνης! Η νέα αυτή διάταξη λειτουργεί αποτρεπτικά για τον κάθε ηττηθέντα διάδικο να επιμείνει στη δικαίωσή του, αλλά και να δικασθεί η υπόθεσή του δημοσίως σε ακροαματική διαδικασία. Επισημαίνεται, ότι οι δικαστικές δαπάνες στα διοικητικά δικαστήρια είναι εξαιρετικά υψηλές. Ως εκ τούτου, αντιλαμβάνεσθε τί σημαίνει ο πενταπλασιασμός τής δικαστικής δαπάνης ή ακόμη και ο τριπλασιασμός της σε άλλες περιπτώσεις, στις οποίες θα γίνει αναφορά.
4. Τροποποίηση τού Π.Δ. 18/1989: Εάν ο ηττηθείς διάδικος συνέβαλε, κατά την κρίση τού δικαστηρίου, με τη δικονομική συμπεριφορά του στην καθυστέρηση εκδίκασης τής υπόθεσης, τότε το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να τού εεπιβάλειδικαστική δαπάνη έως τριπλάσια της εκάστοτε οριζομένης (άρθρο 46 τού Ν. 4055/2012).
5. Τροποποίηση τού Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: Όπως και στην περίπτωση τής τροποποίησης τού Π.Δ. 18/1989, με το νέο νόμο (άρθρο 48 παρ. 1 και 3 τού Ν. 4055/2012) προβλέπεται υποχρέωση τού διαδίκου και τού πληρεξουσίου δικηγόρου του να περιέχουν στο κατατεθέν δικόγραφο και μία συνοπτική έκθεση των τιθεμένων νομικών ζητημάτων μέχρι διακόσιες λέξεις! Όποιος διάδικος δεν τηρήσει αυτήν την υποχρέωση και ηττηθεί έχει τη δυνατότητα το δικαστήριο να τού επιβάλει τριπλάσια δικαστικά έξοδα, τα οποία μάλιστα υπολογίζονται με βάση την αμοιβή τού πληρεξουσίου δικηγόρου και την παράστασή του στη συζήτηση! Εάν, αντιθέτως, ο διάδικος αυτός νικήσει, τότε το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να μην επιδικάσει δικαστική δαπάνη υπέρ αυτού! Καί σ’ αυτήν, λοιπόν, την περίπτωση ωφελείται το Δημόσιο και συνακολούθως οι δανειστές της χώρας, η ικανοποίηση των οποίων προηγείται.
6. Τροποποίηση τού Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: Στις υποθέσεις, οι οποίες εκδικάζονται σε συμβούλιο επιδικάζεται δικαστική δαπάνη για τη σύνταξη του δικογράφου. Εάν, μετά από αίτημα τού διαδίκου, η υπόθεση εισαχθεί στην τακτική διαδικασία και το διατακτικό τής αποφάσεως είναι, κατά τα ουσιώδη σημεία του, το ίδιο με αυτό της απόφασης τού δικαστικού συμβουλίου, τότε ο διάδικος, ο οποίος προκάλεσε τη νέα συζήτηση καταδικάζεται να καταβάλει στον νικήσαντα διάδικο ποσό ίσο με το πενταπλάσιο της εκάστοτε οριζόμενης δικαστικής δαπάνης (άρθρο 51 παρ. 9 τού Ν. 4055/2012)! Το νέο σύστημα είναι πλέον αποτρεπτικό και άδικα τιμωρητικό.
7. Τροποποίηση τού Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας: Σε φορολογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές ο διάδικος, ο οποίος ασκεί έφεση υποχρεούται να προκαταβάλει μέχρι την ημερομηνία τής αρχικής δικασίμου, με ποινη απαραδέκτου τής εφέσεως, ποσοστό 50% τού οφειλομένου, σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση, κυρίου φόρου, δασμού ή τέλους (άρθρο 22 τού Ν. 3900/2010)
Δ.- ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Στο νέο νόμο (άρθρα 53 και 57 παρ. 3 τού Ν. 4055/2012) προβλέπονται οι ακόλουθες απαράδεκτες ρυθμίσεις:
Όταν ένας πολίτης κρίνει, ότι η Δικαιοσύνη καθυστέρησε υπερβολικά να αποφανθεί επί υποθέσεώς του, δικαιούται να υποβάλλει αίτηση για δίκαιη ικανοποίηση. Πλην όμως, για την υποβολή της αιτήσεώς του πρέπει να καταβάλει και παράβολο αξίας 200 ευρώ υπέρ τού Δημοσίου!
Στη συνέχεια δε, εάν ο αιτών ηττηθεί κατ’ ουσία, το δικαστήριο έχει τη δυνατότητα να τού επιβάλλει δαπάνη υπέρ τού Δημοσίου ανερχόμενη μέχρι και το πενταπλάσιο τού ύψους τού παραβόλου, ήτοι 1.000 ευρώ, και εάν η αίτησή του απορριφθεί ως προφανώς απαράδεκτη ή αβάσιμη, τότε το ποσό της δαπάνης δύναται να ανέλθει μέχρι και το δεκαπλάσιο τού ύψους τού παραβόλου, ήτοι 2.000 ευρώ!
Δηλαδή το κράτος τι σου λέει; Θέλεις να βρεις το δίκιο σου; Μην τολμήσεις να κάνεις παράπονα που καθυστερεί η υπόθεση σου γιατί έτσι και βγάλουμε αρνητική απόφαση θα στα πάρουμε χοντρά εκτός αυτών που σου έχουμε πάρει για να βρεις το δίκιο σου.
Εάν δηλαδή και με απλά λόγια ο πολίτης το αποτολμήσει και ηττηθεί, τότε ωφελείται το Δημόσιο και συνακολούθως οι δανειστές της χώρας, η ικανοποίηση των οποίων προηγείται.
Εγώ σαν έΈλληναςπολίτης ξέρω ότι η παροχή έννομης προστασίας από τα δικαστήρια αποτελεί σύμφωνα με το άρθρο 20 του Συντάγματος δικαίωμα του πολίτη.
Εάν προς όφελος ξένων συμφερόντων όπως οι δανειστές μας από εύκολη κάνεις δύσκολη την πρόσβαση των πολιτών στην δικαιοσύνη καταπατάς (σύνηθες φαινόμενο τα τελευταία 4 χρόνια) το σύνταγμα.
Κατά την ταπεινή μου άποψη ισότητα και έννομη προστασία θα υπάρχει μόνο καταργώντας όλα αυτά τα υπερβολικά παράβολα και τις αυξήσεις στις αναγκαστικές αμοιβές δικηγόρων για να μπορούν να έχουν πρόσβαση στην δικαιοσύνη και το 80% των Ελλήνων πολιτών που θέλει και δεν μπορεί.
Τώρα που προσπαθούμε να απεγκλωβιστούμε από την τρόικα είναι ευκαιρία για τον Υπουργό Δικαιοσύνης τον κύριο Αθανασίου να επανεξετάσει τον απαγορευτικό τιμοκατάλογο προς όφελος της πλειοψηφίας των Ελλήνων πολιτών.
.jpg)
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου