Γράφει ο Χρήστος Σ. Αργυρίου
Βλέποντας το χρέος της Ελλάδας στον ιστότοπο του εγκυρότατου "The Economist" σε μορφή ρολογιού (εδώ), δηλαδή την ακριβή αύξηση του χρέους ανά δευτερόλεπτο, κάνω διάφορους συνειρμούς. Ο πρώτος είναι πως το παγκόσμιο χρέος των $54τρις κάποια στιγμή ή θα οδηγήσει σε "σπάσιμο της φούσκας" με τις χειρότερες συνέπειες σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως δίδαξε η ιστορία, ή όπως πολύ σωστά, συμβουλεύει εδώ και χρόνια ο Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Γ. Καρατζαφέρης να γίνει διαγραφή του χρέους, που θα έχει και ηπιότερες, για την ανθρωπότητα, συνέπειες.
Ένα άλλο ερώτημα που έχω, συγκρίνοντας τα χρέη των κρατών αναμεταξύ τους, είναι το εξής. Μήπως τα χρέη δημιουργούνται τεχνηέντως, για να φτάσουμε σε αδιέξοδο και να υλοποιηθεί κάποιο σχέδιο, το οποίο είναι ομιχλώδες και δεν μπορεί να αποδεχθεί μ' επιχειρήματα; Ως επιστήμονα, δεν μου αρέσει καθόλου η συνομοσιολογία, διότι είναι χρονοβόρα, αδιέξοδη, αναπόδεικτη και ο εμπλεκόμενος κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως "γραφικός".
Απλά και μόνο το αναφέρω, διότι βλέπω από μια έρευνα που έκανα, πως τα χρήματα που διογκώνουν το "παγκόσμιο χρέος" δαπανώνται αδικαιολογήτως και ασκόπως. Για παράδειγμα οι Η.Π.Α. δίνουν ετησίως περίπου $58δις ως εξωτερική βοήθεια, για την καταπολέμηση της φτώχειας, την προώθηση της δημοκρατίας και της πολιτικής σταθερότητας. Χώρες όπως το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, η Αίγυπτος και η Νιγηρία, έλαβαν βοήθεια περίπου $12δις (Πηγή). Είδατε σ' αυτές τις χώρες να προωθείτε η δημοκρατία και η πολιτική σταθερότητα, ή μήπως αντί του επίσημου στόχου της χρηματοδότησης, είδαμε να ενδυναμώνονται τα παρακλάδια της τρομοκρατικής οργάνωσης Αλ-Κάιντα; Δεν υπονοώ κάτι, απλά σας βάζω να σκεφτείτε.
Η Μ. Βρετανία συμπαρασυρόμενη ή συντασσόμενη με τις Η.Π.Α. δίνουν το μεγαλύτερο ποσό (Πηγή) απ' όλες τις χώρες των G8! Δεν είδα που βοήθησε αυτή η πρωτιά, όταν ο Πρωθυπουργός της Βρετανίας Ν. Κάμερον απαίτησε, ανεπιτυχώς, την τη μη εκλογή του Ζ.Κ.Γιουκέρ. Ευκαιρία με την οποία τρίβει τα χέρια του ο Ευρωσκεπτικιστής Ν. Φαρατζ, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τα ποσοστά του κόμματός του.
Άλλο ένα παράδοξο του συνεχώς αυξανόμενου παγκόσμιου χρέους, είναι και το γεγονός πως οι Η.Π.Α. δίνουν χρήματα και στις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, τη Κίνα, τη Βραζιλία και τη Ρωσία, την Ινδία, με "αιτίες" την καταπολέμηση του ιού του AIDS ή την προώθηση ων ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αυτές οι χώρες όμως είναι που έχουν και τα μεγαλύτερα αποθέματα δολαρίων σε τραπεζικά ομόλογα, περίπου $1.5τρις δολάρια!
Το χρέος των ΗΠΑ "οδεύει" προς τα $14τρις. Πως και με ποιό χρονικό ορίζοντα, αναμένεται να μειωθεί αυτό το δυσθεώρητο χρέος; Δεν το γνωρίζουν ούτε οι επικεφαλής των οικονομικών των Η.Π.Α. Το σίγουρο είναι πως υπάρχει εφησυχασμός, μιας και οι χώρες που αγοράζουν το χρέος των Η.Π.Α. είναι, γεωπολιτικά "ελεγχόμενες" και εξαρτώμενες από επενδύσεις δις δολαρίων στο εσωτερικό τους. Όμως σας ακούγεται λογικό, να δανείζουν δις δολάρια σε πλούσιες χώρες, για οικονομική βοήθεια και μετά να ζητούν χρήματα από αυτές σε μορφή δανείου;
Ο εφησυχασμός για το μη βιώσιμο χρέος, πηγάζει βέβαια κι από το γεγονός πως περίπου $5τρις χρωστούν στο εσωτερικό τους οι ΗΠΑ (Πηγή). Το υπόλοιπο ποσό κατά τα γραφόμενα του έγκυρου business insider, είναι ανησυχητικά μιας και αναφέρονται στις περιπτώσεις χωρών όπως η Ιαπωνία και η Γερμανία, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο! Η αναφορά και μόνο στον 2ο Π.Π. πρέπει να χτυπάει το καμπανάκι και ίσως να προμηνύει, το πώς μπορεί να διαγραφούν χρέη και να μηδενίσει το "παγκόσμιο ρολόι ελλειμμάτων".
Ως ενίσχυση των επιχειρημάτων μου, έρχεται και η γραπτή δήλωση του Ρεπουμπλικάνου Γερουσιαστή της Οκλαχόμα Τομ Κόμπερν (Tom Coburn) "Το να δανειζόμαστε χρήματα από χώρες στις οποίες αποστέλλουμε οικονομική βοήθεια είναι μια επικίνδυνη πολιτική και για τους δύο εμπλεκόμενους. Αν αυτά τα κράτη μπορούν ν' αγοράζουν το Αμερικανικό χρέος, τότε σίγουρα μπορούν να χρηματοδοτήσουν δικά τους προγράμματα βοήθειας. Η αλληλεξάρτηση δημιουργεί οικονομικό ρίσκο εντός των Η.Π.Α. αλλά κι εκτός" (Πηγή).
Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι η περίπτωση της Ρωσίας, η οποία δέχεται καταιγισμό απειλών για κυρώσεις, λόγο Κριμαίας, αλλά μένουν στο συρτάρι των Βρυξελλών και της Ουάσινγκτον, μιας και οι τρεις πλευρές (Ε.Ε. – Η.Π.Α. - Ρωσία) γνωρίζουν πως η οικονομική αλληλεξάρτηση είναι σπουδαιότερη από την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και της ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή. Διότι οι τρεις, χωρίς τα αποθέματα των δις. δολαρίων προς "βοήθεια" τρίτων κρατών (προσοχή κρατών, όχι χωρών) δεν θα επιτύγχαναν το επιθυμητό επίπεδο "ποιότητας δημοκρατίας" και "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" που ισοδυναμεί με τις αυξήσεις του εξαγωγικού πλεονάσματος και των συμβολαίων των αμυντικών τους βιομηχανιών.
Δεν είναι κατανοητό, με αυστηρά οικονομικούς όρους, πως οι Η.Π.Α. με σχεδόν $14τρις έλλειμμα να υποβιβάζει την οικονομία της Ρωσίας, μέσω των οίκων αξιολόγησης, με $205δις έλλειμμα. Όμως σ' ένα περιπεπλεγμένο περιβάλλον, γεωπολιτική και γεωοικονομία από παράλληλες ευθείες έγιναν τεμνόμενες, έχοντας κοινό σημείο το δείκτη ηγεμονίας τους, που κάνει τα συμφέροντα συγκρουόμενα, με τις εστίες ανάφλεξης ν' αποτελούν απόδειξη. Βλέπετε πως οι Η.Π.Α. γνωρίζουν μέχρι κεραίας τα πεπραγμένα των Ευρωπαίων ηγετών! Να διευκρινίσω πως ο δείκτης ηγεμονίας, δεν βγήκε από το μυαλό μου, τον μελέτησα από το BEEHIVE FORENSICS INSTITUTE του πανεπιστημίου της Γιούτα.
Τώρα πως είναι δυνατόν η Ρωσία με $205δις έλλειμμα (8.1% του ΑΕΠ) να παλεύει για να κρατηθεί σε βιώσιμα επίπεδα, κι εμείς με $387δις έλλειμμα (153% του ΑΕΠ) να λέμε ότι βλέπουμε φως στο τούνελ δεν γνωρίζω. Πως μπορούμε να μιλάμε για "success story" , για την ανάπτυξη που περιμένουμε αλλά δεν θα έρθει, με τα σημερινά φορολογικά δεδομένα, δεν γνωρίζω. Πως χαμογελάμε σε κάθε "φιλικό" χτύπημα στη πλάτη της κυβέρνησης, μπροστά στις κάμερες μόνο, από Γερμανούς αξιωματούχους...συγνώμη, έχετε δίκιο δεν είμαστε στο '41, εννοώ από Ευρωπαίους αξιωματούχους, δεν είναι ούτε λογικό, ούτε κατανοητό. Εσείς λοιπόν γιατί το καταπίνετε;
Χρήστος Σ. Αργυρίου
Διεθνολόγος-Στρατηγιστής
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου